donderdag 31 december 2009
Sambusak
Met het oog op Oudejaarsavond heb ik gisteravond deze sambusaks gemaakt - uiteindelijk drink je champagne beter niet op een lege maag! Geloof me.
Ingrediënten deeg:
200 gr Griekse of Turkse yoghurt
60 ml olijfolie
300 gr bloem
1 eetlepel bakpoeder
0,5 theelepel zout
Ingrediënten vulling 1:
1 ei
2 takjes munt
250 gr lamsgehakt
1 mespuntje kaneelpoeder
zout en peper
Ingrediënten vulling 2:
100 gr bladspinazie
200 gr feta
sesamzaad
zout en peper
Kneed een soepel deeg van de ingrediënten voor het deeg. Laat het verpakt in plastic folie 1 uur rusten in de koelkast.
Klop het ei los en hak de munt. Meng het gehakt met de helft van het ei, de munt, de kaneel, zout en peper (vulling 1).
Stoom de spinazie 1 minuut op 100 graden Celcius en hak het fijn. Brokkel de feta en voeg het bij de spinazie. Breng op smaak met (weinig) zout en peper (vulling 2).
Rol het deeg uit en maak van de helft rondjes met behulp van een steker en snijd van de rest vierkantjes. Bestrijk de randjes met water en schep er een beetje vulling op. Vouw ze dicht en druk de randen aan met een vork. Vul de rondjes met de spinzievulling (vulling 2) en de vierkantjes met het gehakt (vulling 1). Bestrijk ze met de rest van het ei en bestrooi de spinaziesambusak met sesamzaadjes. Verwarm de oven voor de hetelucht 180 graden Celcius en bak ze in 20-25 minuten gaar.
Voor diegenen onder jullie die geen stoomoven hebben: gewoon 100 gr diepvries bladspinazie ontdooien, goed uitknijpen en klaar! En voor diegenen die even geen lamsgehakt in huis hebben: met rundergehakt lukt het ook! Overbodig om te zeggen dat ik de varianten met de diepvriesspinazie en rundergehakt heb gemaakt....
Tot slot: ik had behoorlijk wat vulling over. Dat betekent waarschijnlijk dat ik het deeg dunner had moeten uitrollen en dus meer sambusaks had kunnen maken. Ik heb het echter opgelost door voor de resterende vulling bladerdeeg te gebruiken.
Ik wens jullie allemaal een goed uiteinde en een gelukkig, gezond en vooral smakelijk 2010!
dinsdag 29 december 2009
Tortillasoep
1 ui, grof gesneden
dinsdag 15 december 2009
Memories of Asia
In alle consternatie - yes, op het laatste moment toch nog een plekje kunnen reserveren! - vergat ik mijn camera, dus de vage kiekjes van mooie gerechtjes blijven jullie bespaard. In plaats daarvan zullen jullie het moeten doen met mijn beschrijving van de verschillende gangen.
Laat het maar meteen duidelijk zijn: "Memories of Asia" is ge-wel-dig! Vriendinnetje L. had zich (zonder morren) aangemeld om mee te gaan en leek aan het einde van de avond enigszins verbijsterd (geërgerd?) dat ik haar nog nooit eerder had meegenomen naar deze "Chinees". Het moge duidelijk zijn dat dit restaurant geen doorsnee-Chinees is:
Er is geen kaart. Aan het begin van de avond kun je opgeven waar je niet van houdt. Dat lijstje was bij ons erg beperkt en we wilden graag van alles proeven; vlees, vis, vegetarisch, alles ok. Er volgen dan 3 gerechtjes en daarna kun je iedere keer beslissen of je nog een "ronde" meedoet. Na de eerste 3 gerechtjes krijg je een spoom ("ja hoor, vul maar op met sparkling wine") en je gaat gewoon net zo lang door als je wilt. Vriendinnetje L. en ik hebben de volgende gerechtjes met veel smaak verorberd:
* St. Jacobsschelp met glasnoedels en peultjes (en veel knoflook!)
* Struisvogel - heel fijngehakt en geserveerd in een blad ijsbergsla (de bedoeling is dat je het oprolt tot een soort loempia en met je vingers eet)
* Roodbaars
* Springbok (voor vriendinnetje L. - ze heeft een groot zwak voor alles wat uit Zuid-Afrika komt) - erg mals en met een licht zoete saus
* Wild zwijn (voor mij - ik neem graag genoegen met de producten van de Veluwe) - opnieuw supermals en met een iets scherpere saus
* White Tiger garnalen - hele exemplaren, lekker met je vingers eten! Gekruid met 5 spice poeder.
* Lam met wilde spinazie voor vriendinnetje L. Op dit punt had ik aangegeven te stoppen, maar gelukkig kwam er toch nog een mini-bordje voor mij... Daar word ik toch zo blij van...
De opsomming is te kort en doet het geheel geen eer aan. Het eten was super verzorgd, de bediening was perfect en attent, de wijnen waren lekker - kortom: L. en ik waren twee hele happy campers. We komen absoluut terug (dat gaat nu zeker geen 10 jaar meer duren).
We aten met z'n tweeën voor EUR 140,00 inclusief fooi. Dat is inclusief 4 glazen wijn, koffie en thee na en een fles bronwater. Niet goedkoop, maar oh.... wat was het de prijs waard.....!!
Zalm met cranberry
Ingrediënten (voor 2 personen):
moot zalmfilet (ca. 400 gr)
2 eetlepels cranberry compote of cranberry jelly
5 takjes verse tijm
zout en peper
Bestrooi de zalm met peper en zout en bestrijk hem dan royaal met de cranberry. Doe dit slechts aan 1 kant (zijnde niet de vel-zijde)! Peuter de verse tijm van de takjes en verdeel over de cranberry. Bak dan de zalm circa 5 minuten op de vel-zijde en laat hem daarna nog even circa 7 minuten onder de grill (op 175 graden Celcius) staan. De cranberry compote / jelly wordt bij verwarming vloeibaar, dus het is normaal als een deel er van afglijdt. Dat kun je gewoon weer terug leggen...
Ik serveerde deze zalm op een bedje van linzen. De linzen waren alleen gekruid met zout en peper en - opnieuw! - een kleine lepel cranberry jelly. Ook dit lijkt een onmogelijke combinatie, maar als Albert Heijn Excellent het doet.... Ik had namelijk gezien dat in het "Vegetarisch taartje" van AH ook linzen en cranberry compote gecombineerd worden. Het taartje gaat niet bij mij landen, maar hartelijk dank voor het idee!
Tenslotte: opnieuw excuses voor de miserabele kwaliteit van de foto. Er gloort echter hoop! In januari ga ik een workshop digitale food-fotografie volgen (samen met Marieke van Alle Taarten), dus volgend jaar hoop ik jullie versteld te doen staan van alle smakelijke, goed belichte en vooral scherpe foto's...!
A Christmas tiramisu disaster
Tegenwoordig ben ik - na wekenlang non-stop in de winkel te hebben gestaan - met Kerst compleet knock out en laat ik me graag verwennen. Meestal bied ik dan wel aan om het dessert te maken en dit jaar had ik bedacht dat het stroopwafel tiramisu zou gaan worden. Vorig jaar had ik een andere tiramisu-variant (namelijk met speculaas) gemaakt en gezien het succes daarvan, ging ik dit jaar niet al te drastisch varieren.
Natuurlijk moest het recept wel een keer proefdraaien, dus het weekend voor Kerst ging ik aan de slag. Tja... we moesten hopen op een goede uitvoering, want de generale repetitie was een drama! Je hebt soms van die dagen dat alles fout loopt.... Ik ging bijvoorbeeld even boter smelten in de magnetron. Alleen... als je even niet oplet, gaat de gesmolten boter dan koken en veroorzaakt het een gesmolten-boter-explosie. Fijn, de hele combi-magnetron zat dus onder de gesmolten boter en ik kon lekker gaan poetsen. Dit nam enige tijd in beslag en dus was de koffie - die ik nodig had om gelatine in op te lossen - afgekoeld van kokend heet tot lauwwarm. Waardoor dus de gelatine niet goed wilde oplossen....
Trouwens: ik dacht dat ik de combi-magnetron echt goed had schoongemaakt, maar toen ik de volgende ochtend broodjes wilde bakken, kwamen er zwarte wolken uit. Ik trok de conclusie dat ik maar beter even uit de keuken kon blijven.
Uiteindelijk was het de dag voor de Kerst en had ik gepland om 's avonds dan toch maar de tiramisu te maken (ik wist nu immers hoe het NIET moest). Maar... de vele uren in de winkel begonnen z'n tol te eisen en m'n enthousiasme en motivatie om 's avonds de keuken in te gaan waren... nihil (naar boven afgerond). En toen bleek ineens dat kerstengelen toch bestaan: net op het moment dat ik in de winkel m'n hoge hakken stond te vervloeken en de uren aftelde voor ik ze uit mocht doen, rinkelde m'n mobiel. Marieke van Alle Taarten bleek nog wat "restanten" te hebben van haar opdrachten en ze stelde voor om een tasje bij mij thuis aan de deur te hangen - want zelf kon ze geen suiker meer zien. Oh, wat was het een zoet moment toen ik bij thuiskomst de volgende kunstwerkjes aantrof:
Je zult begrijpen dat ik geen enkele moeite meer heb gedaan om een tiramisu in elkaar te draaien. De taartjes gingen mee naar mijn maman en deden daar dienst als dessert. Na uitgebreide bewondering bleek dat ze nog lekkerder smaakten dan ze eruit zagen... Marieke, heel hartelijk dank!!
zaterdag 12 december 2009
Vanilla roasted pears
dinsdag 8 december 2009
Zalm a la Nathalie en groente a la Bep
dinsdag 1 december 2009
Flexibele roomkaaspasta
zaterdag 21 november 2009
Nigella's worstjes met linzen
dinsdag 17 november 2009
Restaurant Zwagers
vrijdag 13 november 2009
Op een onbewoond eiland
vrijdag 6 november 2009
Dikke soep of dunne risotto?
woensdag 4 november 2009
Bistro Ambiance & Chat'O
vrijdag 30 oktober 2009
Kikkererwten-chorizostoofpot
dinsdag 27 oktober 2009
Chinese koteletjes
Leg het vlees in een braadslee met een paar eetlepels marinade. Braad het 25 minuten in de oven.
woensdag 21 oktober 2009
Spaghetti met herfstpaddenstoelen
dinsdag 20 oktober 2009
Smulspeculaas
Normaal ben ik van mening dat je het bereiden van bepaalde zaken aan anderen moet overlaten. Verfijnde liflafjes horen in restaurantkeukens. Stevige ovenschotels en groot gebraad zijn mijn ding. Boerenkool, zuurkool, Chinees zoet-zuur varkensvlees en speculaas: da's mijn maman's afdeling.
Deze keer heb ik me echter gewaagd aan het bakken van haar specialiteit.... Gewapend met het jarenoude recept van m'n moeder (die het ook weer van iemand anders kreeg) ging ik aan de slag en ik moet zeggen: ik ben erg (zelf-) ingenomen met het resultaat! Twintig keer lekkerder dan alles wat je kant-en-klaar koopt!
Ingrediënten:
200 gr zelfrijzend bakmeel
125 gr boter
100 gr lichtbruine basterdsuiker
1 eetlepel speculaaskruiden
2 eetlepels melk
snufje zout
geschaafde amandelen, naar wens
Doe alle ingrediënten, behalve de melk en de amandelen, in een kom en snijd de boter met 2 messen in kleine stukjes. Voeg dan de melk toe en kneed het geheel met de hand tot een bal.
(Kleine opmerking tussendoor: Dit is exact zoals het recept voorschrijft en zo heb ik het ook gedaan. Opmerking van maman: "Nou ja, ik doe het gewoon even in de keukenmachine - gaat veel sneller". Tja.)
Op dit punt moet het deeg een tijdje (minimaal 4 uur, de hele nacht mag ook) rusten in de koelkast, zodat alle smaken goed kunnen intrekken.
Rol dan het deeg uit tot een lap van circa 3/4 cm dikte en leg het op het ingevette bakblik. Bestrooi het eventueel met geschaafde amandelen. (Nog een kleine opmerking: In verband met mijn noten- en amandelfobie heb ik deze stap uiteraard overgeslagen).
Schuif het blik op de onderste richel van de oven en bak de speculaas in 30-35 minuten goudbruin op circa 175 graden Celcius. Direct als de speculaas uit de oven komt in stukken snijden en laten afkoelen.
Wedden dat je nooit meer speculaas in de supermarkt of bij de bakker koopt? Smullen!
dinsdag 13 oktober 2009
Chutney van groene en rode tomaten
vrijdag 9 oktober 2009
Geniale gehaktballen
woensdag 7 oktober 2009
Geroosterde pompoen uit de oven
Neem ook vooral de vrijheid om te variëren met de paddestoelen. Het recept geeft kastanjechampignons aan, maar ik koos hier voor een mix van cantharellen en oesterzwammen. Die zijn weliswaar wat duurder, maar hé, je hebt maar 250 gr nodig, dus het kost geen kapitaal.
De hazelnoten worden door mij altijd vervangen door pijnboompitten, want ik houd niet van noten (behalve chocoladepinda's, dat dan weer wel). Tenslotte gebruik ik niet de voorgeschreven 100 ml olijfolie, maar gewoon een goede scheut en meestal voeg ik nog hamreepjes toe, waardoor het recept niet meer vegetarisch is. Ik serveer het gerecht simpelweg met gekookte zilvervliesrijst met couscouskruiden. Het zoete van de kruiden gaat prima samen met de pompoen. Enjoy!
zondag 4 oktober 2009
Bistro De Zaak
donderdag 1 oktober 2009
Williams-Sonoma brownies
dinsdag 29 september 2009
Mmm! Bananenmuffins
donderdag 24 september 2009
Hartige taart met gekarameliseerde ui
dinsdag 22 september 2009
Kip uit de oven van Bill Granger
Verwarm de oven voor tot 180 graden Celcius / gasstand 3. Snijd de aardappelen in stukken, kook ze 5 minuten en verdeel ze dan in een ovenschaal (van Bill mogen ze er rauw in, maar dat gaat bij mij nooit goed). Strooi de uien, olijven, citroen, pancetta en laurier erover. Roer de tomatenpuree en balsamico door de kippenbouillon en giet dit over de aardappelen. Leg de stukken kip op de aardappelen, besprenkel ze met olijfolie en bestrooi ze met peper en zout. Zet de ovenschaal 50-60 minuten in de oven tot de kip gaar en goudbruin is. (In Australie gaat dit blijkbaar al in 40-50 minuten, maar in Arnhem duurde het wat langer).
Leg de stukken kip weer op de aardappelen, bestrooi ze eventueel met de peterselie en dien het gerecht op. Lekker met de Thaise mangosalade van Ben (zie post van gisteren).
maandag 21 september 2009
Thaise mangosalade van Ben
zaterdag 19 september 2009
Cafe-restaurant Verheyden
Verheyden heeft een aantal klassiekers vast op de kaart staan (oesters, uiensoep, pasta pesto) en daarnaast wisselende gerechten.
Zoals altijd, begon de avond voor mij met de uiensoep. Erg lekker, wel een boel geklooi met de kaasslierten - maar dat hoort bij uiensoep. Daarna volgde het hoofdgerecht van zwaardvis op een bedje van paprika en ui, met een salade en gebakken aardappeltjes apart geserveerd. Helemaal goed! Daarna was er geen plekje meer voor een toet, dus maar gewoon aan de koffie gegaan.
Valt er eigenlijk nog wat te klagen? Ja, de stoelen zitten niet lekker. De zitting is te kort en de rugleuning te laag en op een gegeven moment wordt dat vervelend. Ik ben overigens niet de enige met deze klacht - bovenbuurmannen O & R piepen er ook altijd over...
Kortom: prima avond, uitstekend gezelschap, lekker gesmuld! Totale kosten per persoon : EUR 40,00 + fooi (voorgerecht, hoofdgerecht, 2x wijn, 1x cappuccino, 2 x koffie).
dinsdag 15 september 2009
Curry in a hurry
Je hebt nodig:
1 rode paprika, in blokjes
1 groene paprika, in blokjes
1 gele paprika, in blokjes
250 gr champignons, in plakjes
1 rood pepertje, fijngehakt
5 bosuitjes, in stukjes
1 blik (400 gr) kikkererwten
1,5 eetlepel milde curry pasta (bv. Patak)
200 ml kokosmelk
Serveer met rijst of naan brood.
That's it! Meer kan ik er niet van maken.
Jullie zullen merken dat bij mij thuis de paprika / champignon / bosuitjes-combinatie veelvuldig voorkomt - voor mij een soort heilige drie-eenheid (vooral als het paprika-trio in de bonusaanbieding is). Naar wens kun je natuurlijk meer of minder curry pasta toevoegen. In dit geval zit er maar 1,5 eetlepel in - meer kon niet, want het potje was leeg en bovendien had ik in m'n koelkast nog een noodlijdend verschrompeld pepertje gevonden. Je kunt het pepertje ook weglaten en dan wat meer curry pasta gebruiken.
Ik hou ervan om zulke gerechten te maken. In restaurants bestel ik graag wat meer verfijnde dingen, maar thuis ben ik van de stevige eenpansgerechten.
vrijdag 11 september 2009
Wat te doen met een fout potje?
Maar goed, het potje staat er al een tijdje en moet een keer op. Weggooien komt nicht im Frage, dus vanavond gaat-ie sneuvelen. Ik heb niet veel tijd (correctie: ik wil US Open-tennis kijken, kwestie van prioriteiten stellen), maar een beetje pasta koken en de inhoud van het potje opwarmen moet lukken. Om het culinaire niveau enigszins te redden ben ik van plan om er wat versie salie uit eigen kruidentuin en tomaat - hoogstpersoonlijk gekweekt door buurvrouw L - doorheen te doen. Dan is het dus geen carbonarasaus meer, maar ok.... de inhoud van het potje had daar waarschijnlijk ook al weinig mee te maken.
Binnenkort moet ik weer eens echt gaan koken. Er komen nu allerlei mooie nieuwe boeken op de markt, met foto's waarvan het water in m'n mond loopt. Ik ga serieus iets maken uit deze boeken. Echt! Volgende week is de US Open afgelopen....