Wraps met chili-rosbiefreepjes en kidneybonen

Dit laatste berichtje van 2010 was er bijna niet gekomen. Het plan was goed, maar het ging bijna mis in de uitvoering.
Het plan: een recept voor een gerechtje dat zowel warm (tortilla gevuld met warme saus) als koud (wrap met koude saus) gegeten kon worden. Behoorlijk gezond, snel klaar en erg lekker. Best een goed plan, dus.

Het ging bijna mis in de fotografie. Nu zijn jullie bepaald geen briljante foto's gewend, maar dit leek echt helemaal nergens op. De tortilla's waren te bleek, de saus leek op de foto te dun - het kon echt niet, zelfs niet voor mijn bescheiden standaard.
Gelukkig bleek de volgende dag dat het allemaal nog meeviel. De koude vulling van de wraps was iets steviger geworden in de koelkast en dus volgt hier toch nog een post met een fotootje. Een foto uit de categorie "laten-we-volgend-jaar-proberen-het-beter-te-doen".
Waarmee ik op de belangrijkste boodschap kom: Allemaal een heel gezond, voorspoedig en smakelijk 2011 gewenst!

300 gr rosbieflapjes, in repen van ca. 1 cm
1 rode paprika, in kleine stukjes
3 bosuitjes, in dunne ringetjes
1 blikje kidneybonen (Bonduelle, 400 gr)
4 tortilla's
Chilisaus

Verhit een eetlepel plantaardige olie in een koekenpan of een wok en fruit de paprika een paar minuten. Voeg de bosuitjes toe en bak die 1 minuut mee. Doe dan de rosbieflapjes in de pan en bak deze 2-3 minuten. Laat in de tussentijd de kidneybonen uitlekken in een vergiet en spoel ze goed af met koud water. Voeg de bonen toe (die hoeven alleen maar op te warmen), breng op smaak met zeezout en versgemalen zwarte peper en giet chilisaus naar smaak bij het mengsel.
Verwarm de tortilla's even in een koekenpan, in de oven of in de magnetron. Schep wat van het rosbiefmengsel in een tortilla en rol deze op.

Deze rosbiefreepjes met groenten en saus kunnen ook prima koud worden gegeten. Vouw dan de tortilla's op als wraps. De koude (en dus iets dikkere) vulling zal er (hopelijk) niet uitlopen (hoewel de persoonlijke test toch een gezellige kliederboel opleverde!).

Platbrood met rode uienmarmelade en sesam

Trouwe lezers is het wellicht al lang duidelijk dat ik een lichte voorkeur vertoon voor recepten van Jamie Oliver, Nigella Lawson en Bill Granger. Daar zit wel een logica achter: ze doen allemaal niet zo moeilijk (zeker Jamie en Nigella niet) en ze hebben allemaal niet bepaald superverfijnde recepten. Als ik namelijk iets-met-een-drupje-saus-hier en een-friemelbloemetje-daar wil eten, ga ik wel naar een restaurant. Thuis ben ik meer van de rustieke gerechten en het volgende recept van Bill Granger past daar prima bij.
Brave Bill maakt als topping voor dit platbrood zelf een mooie uiencompote. Da's natuurlijk een heel nobel plan en wie weet maak ik dat zelf inderdaad nog eens, maar deze keer gebruikte ik gewoon een K & K (op Twitter staat dat voor: Kant & Klaar) potje rode uienmarmelade.

Overigens komt dit recept niet uit één van de briljante boeken van Bill, maar uit de Kerst 2010-delicious.

Voor 6 personen:

475 gr bloem + extra voor het bestuiven
2 theelepels zeezout + extra voor het bestrooien
1 theelepel droge gist
2 eetlepels olijfolie + extra voor het bestrijken
2 eetlepels sesamzaadjes
gehakte tijmblaadjes
200 gr (rode) uienmarmelade

Doe de bloem en het zeezout in een grote kom en maak een kuiltje in het midden. Meng de olijfolie en de gist door 300 ml lauw water en giet dit in het kuiltje. Roer dit vanuit de rand door elkaar tot een samenhangend geheel ontstaat. Hevel het deegje-in-wording dan over naar een met bloem bestoven werkplek en kneed het deeg circa 5 minuten. Leg het in een met olijfolie bestreken schaal en dek af met een schone handdoek of met plastic folie en laat het deeg 1½ uur op een warme plek rijzen.

Sla het deeg terug door er even flink in te stompen en verdeel het dan in stukken. Je kunt er 6 aparte kleine platbroden van maken, maar ik maakte 2 grotere. Zorg opnieuw voor een met bloem bestrooid werkblad en rol het deeg uit tot een dikte van ongeveer 5 mm. Bestrijk het platbrood met olijfolie, strooi er sesamzaadjes over en eventueel wat zeezout. Leg het brood op een bakplaat en zet deze in een oven die op 220 graden Celcius is voorverwarmd.
Bak het brood 20 minuten en haal het dan kort uit de oven om het te besmeren met de uienmarmelade. Zet dan de bakplaat nog 5 minuten terug in de oven. Strooi de tijm over het brood.

Espressomousse met cognac

Mijn bescheiden bijdrage aan het kerstmenu 2010 bestond uit een dessert. Om precies te zijn: uit een klein dessert, want er was ook nog ijs (Ben & Jerry's 'Baked Alaska', jeuj!). Het viel enorm in de smaak en daarom vind ik het bijna genant om hier het recept te verklappen: hiermee wordt namelijk pijnlijk duidelijk hoe eenvoudig en weinig werk het recept is...

Het recept voor deze mousse komt uit "Heerlijke desserts" van Philip Johnson (verkrijgbaar in de winkel). Hoewel ik hier de hoeveelheden voor 6 personen weergeef, maakte ik zelf slechts de helft van het recept.

3½ blaadje (6 gr) gelatine, in koud water geweekt en uitgeknepen

125 ml hete espresso
330 ml slagroom
1 theelepel vanille extract
2 eieren
70 gr fijne kristalsuiker
1 eetlepel cognac

Neem een klein schaaltje en klop hierin de uitgeknepen blaadjes gelatine door de hete espresso. Blijf kloppen tot de gelatine volledig opgelost is en zet het schaaltje dan apart tot gebruik.

Klop de slagroom, samen met de vanille, lekker lobbig (zachte pieken).
Klop in een andere kom de eieren, de suiker en de cognac goed door, tot een dikke en bleek-gele massa is ontstaan.
Roer de warme espresso door het eiermengsel en schep (schep!) voorzichtig de slagroom erdoor. Verdeel de mousse over 6 glazen of kopjes en zet ze in de koelkast. Laat de mousse in ieder geval enkele uren opstijven, maar het is nog beter om dit nagerecht pas de volgende dag te serveren.

Sobanoedels met rundergehakt en zwarte-bonensaus

Het is m'n bedoeling om later deze maand toch nog een ietwat feestelijk recept op deze plaats te zetten. Uiteindelijk kookt iedereen in december extra feestelijk, niet waar? Nou nee, niet waar, want ondergetekende bivakkeert vrijwel uitsluitend in de winkel en kookt nauwelijks (het geringe aantal berichtjes in december is daar het duidelijkste bewijs van). Voor het kerstmaal heb ik - opnieuw - beloofd om met een dessert op de proppen te komen. Trouwe lezers weten dat dat goede voornemen vorig jaar volledig de mist in ging, maar ik ga het dit jaar weer met frisse moed proberen.
Als het zover komt, valt het later deze maand hier te lezen. In de tussentijd maakte ik dit noedelgerecht. Het was perfect: snel klaar, makkelijk en smakelijk - en bovendien ook lekker om koud te eten tijdens de extra koopavonden!
Het recept is gebaseerd op "Noodles met zwarte bonen en gehakt" uit "101 Gouden recepten / Pasta & noodles" (verkrijgbaar in de winkel).

500 gr rundergehakt
2 teentjes knoflook, fijngehakt
2 cm verse gember, geraspt of heel fijngehakt
1 grote rode Spaanse peper, zaadlijsten verwijderd en fijngehakt
1 eetlepel plantaardige olie
200 ml zwarte-bonensaus
100 ml water
175 gr sobanoedels
3 lente-uitjes, in dunne reepjes of ringetjes

Bereid de noedels volgens de aanwijzingen op de verpakking, laat ze uitlekken en zet ze weg tot gebruik.
Doe de olie in een grote pan en fruit hierin de knoflook, de gember en de rode peper circa 2 minuten. Voeg het rundergehakt toe en bak dit in circa 5 minuten bruin en rul. Voeg de zwarte-bonensaus en het water toe en laat dit nogmaals 5 minuten pruttelen. Als het mengsel te dun is (dat was bij mij het geval) kun je een theelepel maizena oplossen in een scheutje water, dit toevoegen aan het gehaktmengsel en heel even laten meekoken.
Schep de noedels en de lente-uitjes door het gehaktmengsel en serveer direct.

Bloemkool voor bloemkool-haters

Ik haat bloemkool. Zo. Het broccoli-broertje vind ik ok, maar bloemkool is naar mijn mening een laffe, kleffe hap. Geen kaassausje dat daar verandering in weet te brengen.
Bloemkool komt mijn keuken dus niet in. Nooit.

En toch... Laatst las ik op de site van NRC Next een stukje over het roosteren van bloemkool in de oven. Dat zou de bloemkool lekker knapperig maken en bovendien een volledig andere smaak geven. Dat klonk veelbelovend.
Bovendien hoorde ik via mijn maman dat nichtje M. doodleuk satésaus over de bloemkool giet. Aangezien satésaus zo'n beetje alles lekker weet te maken, leek dit ook een goed plan.

Afijn, ik heb dus voor het eerst in vele jaren een bloemkool gekocht. De ene helft is geroosterd in de oven, de andere helft gewoon gekookt en daarna verdronken in satésaus. Het oordeel: roosteren (en dan echt donkergekleurd roosteren) maakt de bloemkool inderdaad lekker knapperig en de laffe smaak verdwijnt naar de achtergrond. Mits voorzien van voldoende zout en peper wordt het eigenlijk best eetbaar.
De satésaus-methode werkt ook goed, zolang de satésaus maar in ruime en overheersende mate aanwezig is...
Ben ik nu een bloemkoolfan? Absoluut niet, maar beide methoden zullen best nog wel eens herhaald worden en daarmee heeft het broccoli-broertje zich toch maar mooi mijn keuken binnen weten te werken...!

Geroosterde bloemkool
Snijd de bloemkool in plakken van circa 1 cm dikte. Leg de plakken in één laag op een ovenplaat die met bakpapier bedekt is. Bestrijk de bloemkool met olijfolie en strooi er rijkelijk zout en peper over. Verwarm de oven voor op 210 graden Celcius en zet de bloemkool er zo'n 50 minuten in. Keer de plakken halverwege een keer om (en bestrijk dan opnieuw met de olijfolie). Het is de bedoeling dat de bloemkool echt donker geroosterd wordt; haal de plaat dus niet te vroeg uit de oven.

Bloemkool met satésaus
Snijd kleine roosjes uit de bloemkoolstronk en kook deze zo'n 6 minuten in gezouten water. Bereid in de tussentijd de satésaus - als je heel braaf bent (zoals mijn maman) maak je deze natuurlijk zelf (maar die van mij kwam gewoon uit een plastic bakje)! Serveer de bloemkool met de satésaus. Dank aan M. voor de tip!

Bladerdeegterrine met paddenstoelen en rozemarijn

Na het succes van de terrine met kip, chorizo en witte port moest er een vervolg komen. Zo ben ik: dan heb ik de smaak te pakken en vervolgens draaf ik een beetje door. De eerste terrine was namelijk eenvoudig en snel te maken. Het vervolg werd door mij ernstig onderschat. Niet zozeer qua moeilijkheidsgraad (het is namelijk niet ingewikkeld), maar wel qua tijdsduur. In plaats van "even" in de keuken te staan, bleek het allemaal wat langer te duren. Geeft niets, al werd het hondje het slachtoffer: het rondje wandelen moest wachten tot de terrine uit de oven mocht - en daar moest de woefboef 75 minuten geduld voor oefenen...
Het werk en het wachten bleek de moeite meer dan waard! Daar had het hondje echter niets aan: Djeco kreeg gewoon z'n vertrouwde brokjes...

Het recept komt uit "BK / Patés en terrines" van Stéphane Reynaud.

Voor 6 personen:

7 plakjes roomboterbladerdeeg (diepvries), ontdooid
150 gr kipfilet
3 eieren
125 ml slagroom
5 sjalotten, gesnipperd
250 gr kastanjechampignons, in kleine stukjes gesneden
150 gr oesterzwammen, in kleine stukjes gesneden/gescheurd
1 rood Spaans pepertje, zaadjes verwijderd, fijngehakt
1 bosje peterselie, fijngehakt
2 takjes rozemarijn - 1 takje fijngehakt
1 eetlepel olijfolie
ev. 5 gr boter
ev. 5 gr bloem
1 eierdooier
zeezout en versgemalen zwarte peper

(Terrinevorm van 25 x 11 cm)

De terrinevorm kan op 2 manieren bekleed worden: door de vorm in te smeren met gesmolten boter en dan de bloem in de vorm te verdelen of door de vorm simpelweg te bekleden met aluminiumfolie.
Fruit de sjalotjes en de rode peper zachtjes in de olijfolie en voeg dan de paddenstoelen toe. Laat dit zo'n 10 minuten bakken (eventueel vocht moet helemaal verdampt zijn).
Snijd de kipfilet in grove stukken en maal hem vervolgens in de keukenmachine fijn. Voeg de eieren en de room eraan toe en roer daarna de fijngesneden peterselie en rozemarijn en het paddenstoelenmengsel erdoor. Breng op smaak met wat zout en peper.

Rol 4 plakjes bladerdeeg uit tot een lap die groot genoeg is om de bodem en de zijkanten van de terrinevorm te bekleden. Rol de resterende 3 plakjes uit tot een lap die als deksel gaat fungeren. Maak een kleine ronde opening in het deksel - uit deze "schoorsteen" kan de stoom ontsnappen.
Bekleed de vorm met het bladerdeeg en schep het paddenstoelenmengsel erop. Dek de terrine af met het bladerdeegdeksel. Bestrijk het deksel met het eigeel, bestrooi met wat zeezout en leg het resterende takje rozemarijn erop. Bak de terrine au bain-marie (in een waterbadje) in 1 uur en 15 minuten gaar in een oven die op 150 graden Celcius is voorverwarmd. Deze terrine kan lauwwarm of koud worden gegeten!

Gegratineerde trottole met kip en champignons

Het is me opgevallen dat het hier allemaal een beetje kippig is. Nou eet ik sowieso vrij veel kip, maar de laatste tijd schijn ik alleen maar kiprecepten te kunnen produceren. Snel klaar - daar zal het wel iets mee te maken hebben. Ook vandaag zijn de kipfilets onvermijdelijk, maar helaas is het recept toch niet zo heel snel klaar (en geloof me, dat heb ik proefondervindelijk kunnen constateren). Troost je met de gedachte dat het zeker de moeite waard is en dat je lekker op de bank kunt zitten met een glas wijn als die kip nog 40 minuten een kunstje moet doen in de oven.
Het recept komt uit "Basic Kitchen / Basic Pasta" van Jody Vassallo, maar ik heb het links en rechts flink aangepast. Mevrouw (of meneer?) Vassallo gebruikt bucatini voor dit gerecht (dat is hele dikke spaghetti), maar die heb ik vervangen door trottole (dikke spiraalpasta).

Voor 4 personen:
400 gr bucatini / trottole

1 eetlepel olijfolie
500 gr kipfilet, in stukjes
125 gr gerookt spek, in stukjes
400 gr champignons, in (halve) plakjes
250 ml droge witte wijn
200 ml creme fraiche
1 eetlepel fijngesneden (citroen)tijm
100 gr geraspte Parmezaanse of Goudse belegen kaas
zeezout en versgemalen zwarte peper

Verwarm de oven voor op 180 graden Celcius. Kook de trottole in ruim kokend water met zout volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet de pasta af en zet apart tot gebruik.

Verhit de olie in een grote koekenpan en bak hierin de kipblokjes tot ze gaar en lichtbruin zijn. Voeg dan het spek en de champignons toe en bak deze mee. Als de champignons bruin beginnen te kleuren, kan de witte wijn toegevoegd worden. Breng het geheel aan de kook en laat alles zachtjes bubbelen tot de wijn geheel verdampt is. Voeg dan de creme fraiche, de tijm en de helft van de kaas toe, evenals zout en peper naar smaak. Schep de pasta erdoor en doe alles over in een grote, ingevette ovenschaal. Bedek de ovenschotel met de rest van de kaas en zet de schaal zo'n 40 minuten in de oven tot de bovenkant er goudbruin en knapperig uitziet.

Kiprollade met kruidenolie

In de decembermaand ben ik 7 dagen per week in de winkel te vinden. Elke zondag is koopzondag en er zijn extra koopavonden. Geweldig leuk en lekker druk, maar thuis ben ik nauwelijks (nou ja, om te slapen en te douchen). Er zijn dus ook vrij weinig gelegenheden om uitvoerig te koken, maar ik probeer elke kans aan te grijpen. Dat klinkt heel voorbeeldig, maar in de praktijk komt er ook wel eens een pizza (in zo'n kartonnen doos die door een jongetje op een scooter afgeleverd wordt) voorbij.
Toch lukte het een paar dagen geleden om deze kiprollade in kruidenolie te maken. In het oorspronkelijke recept (uit: "ELLE Eten - Gebraden en gevuld") wordt een runderrollade gebruikt. Dat kon bij mij niet. Het zit zo: als http://www.albert.nl/ het niet thuis afleveren kan, gaat het niet door. Dat betekende dus het einde van de runderrollade. Gelukkig had Appie wel kiprollade en dus....:

600 gr kiprollade

1 teentje knoflook
3 takjes rozemarijn
3 takjes salie
5 takjes (verse) tijm
enkele plukjes peterselie
5 eetlepels olijfolie
zeezout en versgemalen peper

Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius. Bestrooi de rollade rondom met zeezout en versgemalen zwarte peper. Doe een klein laagje olijfolie in een ovenschaal en zet de rollade 50-60 minuten in de oven. Draai het vlees halverwege de baktijd een keer om.

Was de kruiden en hak ze fijn. [Note: hierboven staan ongeveer de hoeveelheden die ik gebruikte, maar neem vooral de kruiden in de verhoudingen zoals je ze zelf het lekkerst vindt]. Pel de knoflook en hak deze eveneens fijn. Meng in een kom de knoflook, de kruiden, de olijfolie en wat zout en peper en zet de kruidenolie weg tot gebruik.
Haal de rollade aan het einde van de baktijd uit de oven en besmeer hem met de kruidenolie. Dek de rollade dan af met aluminiumfolie en laat nog 10 minuten rusten.
Ik serveerde de kip met linzen met cranberry-gelei, een oude favoriet (vooral in december!).

Terrine met kip, chorizo en witte port

Een tijdje geleden ontstond onder een aantal lekkerbek-Twitteraars uit (de buurt van) Arnhem het idee om een etentje te organiseren. We kenden elkaar (grotendeels) alleen via het Internet en het (b)leek een goed plan om elkaar eens in het echt te ontmoeten en daar maar meteen lekker bij te gaan eten. Het was verbazingwekkend eenvoudig om een datum te vinden waarop iedereen kon en ook de taken waren snel verdeeld.
Gisteravond was het zover. Het werd een reuze gezellig avond! De Tweeps bleken ook IRL (In Real Life) hele leuke mensen en het eten was heerlijk! Mijn bijdrage bestond uit deze terrine met kip en chorizo, afkomstig uit "Basic Kitchen / Patés en terrines" van Stéphane Reynaud:

400 gr kipfilet
100 gr gepeperde chorizo

15 gr boter
100 ml witte port
snufje (versgeraspte) nootmuskaat
snufje kaneelpoeder
2 uien
3 eieren
100 ml slagroom
zout

Snijd de chorizo en 150 gr van de kipfilet in kleine blokjes en snipper de uien. Doe de boter in een koekenpan en voeg de kip- en chorizoblokjes toe. Laat dit even kleuren en voeg dan de uien toe. Laat de uien op een laag vuurtje zacht en glazig worden. Draai dan het vuur hoger, voeg de witte port toe en laat dit inkoken tot het vocht volledig verdampt is.

Doe de resterende kipfilet in de keukenmachine en maal het fijn (zo fijn/grof als je wenst). Voeg de eieren, de slagroom, de nootmuskaat en het kaneelpoeder toe en roer dit erdoor. Voeg dan het chorizomengsel toe en schep dit door het kipgehakt. Breng eventueel op smaak met zout.
Gebruik een terrine- of cakevorm van 20 x 12 cm en bekleed deze met aluminiumfolie. Vul de vorm met het kipmengsel. Verwarm intussen de oven voor op 180 graden Celcius. Bak de terrine au-bain marie (in een waterbadje) in de oven, zo'n 45-50 minuten.
Ik serveerde cranberry-gelei bij deze terrine - een prima combinatie!

Pretzels (zoute krakelingen)

Sinds afgelopen zomer hangt in de Cook & Book winkel een rek met gratis culicards van ZTRDG. ZTRDG wijst mensen graag de weg naar lokale producenten en seizoensingredienten en geeft via de ZTRDG-website en de culicards allerhande lekkere recepten hiervoor. Elke maand wordt een aantal "Vrienden van ZTRDG" in het zonnetje gezet en deze eer was in oktober ook Cook & Book te beurt gevallen - erg leuk!
Aan de hand van één van de culicards maakte ik pretzels, of wel: zoute krakelingen. Makkelijk en snel te maken en een heerlijk hartige snack!

Voor circa 15-20 stuks:
450 gr tarwebloem
1 theelepel zout
1 theelepel honing
7 gr gedroogde gist
250 - 300 ml vocht (½ water, ½ melk)
1 ei, losgeroerd
grof zeezout

Vermeng in een kom de bloem, het zout, de honing en het gist. Voeg het vocht toe en kneed dit in circa 10 minuten tot een glad deeg. Verdeel het deeg dan in 15-20 stukken en rol hiervan slierten. Leg de slierten in elke gewenste vorm (krakeling, cirkel, knoop) op een ingevette of beklede bakplaat. Dek de bakplaat af met een schone theedoek of plastic folie en laat het deeg op een warme plek circa 15 minuten rijzen.
Verwarm de oven voor op 225 graden Celcius. Bestrijk de pretzels met het losgeklopte ei en bestrooi ze royaal met het zeezout. Zet de bakplaat in de oven en schakel de temperatuur terug tot 200 graden Celcius. Bak de krakeling in circa 20 minuten gaar en goudbruin. Lekker bij de borrel!

Warme chocolademelk met pindakaas

Vandaag even een berichtje uit de categorie "extreem lekker, extreem ongezond". Wie hier een probleem mee heeft: stop maar met lezen. (...)

Zo, we zijn onder ons. Het is jullie vast ook wel opgevallen dat er sneeuw ligt (hier in Arnhem is het ieder geval lekker wit) en na een wandeling door het koude spul is het prettig thuiskomen in een warm huis. Een lekkere mok warme chocolademelk gaat er dan best in! Die kun je natuurlijk buitengewoon snel en lekker maken met behulp van Peeze Chocolatte (verkrijgbaar in de winkel), maar deze bijzondere chocolademelk wordt gewoon op de "ouderwetse" manier gemaakt: met cacaopoeder!

Wat maakt deze variant dan zo "extreem lekker, extreem ongezond"? Dat komt door de pindakaas. Ja, de pindakaas. Het werkt zo: je maakt een normale chocolademelk, maar iets minder zoet dan normaal. Vervolgens neem je een forse eetlepel pindakaas (extra romig, zonder stukjes) en roert deze stevig door, zodat de pindakaas helemaal oplost. Dat klinkt vies en dat is niet! Helaas kan ik niet claimen deze briljante versie zelf bedacht te hebben - ik kreeg een beetje hulp van het foodblog "Dinner with Julie".

Strakke aanwijzingen zijn er nauwelijks, je moet een beetje experimenteren welke hoeveelheden cacao / suiker / pindakaas je zelf het lekkerste vindt. Als richtlijn kun je de volgende hoeveelheden aanhouden:

Volle of halfvolle melk, een grote mok circa 3/4 vol
1 grote eetlepel cacaopoeder
½ eetlepel suiker
1 grote eetlepel pindakaas

Verwarm de melk, roer alle ingredienten erdoor (zorg dat de pindakaas geheel gesmolten is) en geniet!

Bretonse stamppot met prei en cider

Stel: je hebt een paar preien in je koelkast die dringend gebruikt moeten worden.

Stel: je hebt kruimige aardappels in huis.
Stel: het is buiten ijzig koud en er is sneeuw voorspeld.
Nou ja, dan ligt het dus nogal voor de hand dat je een prei-stamppot gaat maken. Ik snuffelde wat rond in de winkel en vond een recept voor deze Bretonse stamppot in het boekje "Stamppotten" van Anne Scheepmaker. Cider is niet iets wat ik normaal gesproken drink, maar het maakte de prei extra smakelijk en gaf daarmee de stamppot een leuke kick! Ik serveerde de stamppot met een lekker sappig koteletje. Laat de winter maar komen!

750 gr kruimige aardappels
2 a 3 preien, in (halve) ringen gesneden
125 ml cider (brut of demi-sec)
125 ml creme fraiche
zeezout en versgemalen zwarte peper

Kook de aardappels een kleine 20 minuten in gezouten water. Giet dan het water af en laat de aardappels even een paar minuten stomen.
Kook in de tussentijd de prei circa 10 minuten in de cider (deksel op de pan!).
Pureer de aardappels en voeg de creme fraiche er aan toe. Schep dan de prei met de cider door de puree. Breng eventueel nog op smaak met zout en peper.

Zalm uit de oven met prei en gember

Het is koud buiten en dat betekent dat ik continu zit te broeden op lekkere recepten voor stamp- en stoofpotjes. Toch komt daar af en toe het besef doorheen dat het ook wel eens verstandig is om een dagje met iets minder zware kost in te lassen. Nigella Lawson noemt het "temple food" - gezond en licht verteerbaar eten. Heel lekker en goed voor een mens. Zodat je daarna gewoon weer verder kunt met de stevige winterse maaltijden.

Dit recept is niet van Nigella, maar komt uit mijn geliefde "USA cookbook" van Sheila Lukins. Briljant boek, maar dat heb ik al erg vaak benadrukt. Toch nog een keer: echt, als ik het niet meer weet en nergens inspiratie uit weet te halen, vind ik in dit boek altijd iets lekkers. Briljant.

Voor 4 personen (zoals op de foto te zien is, maakte ik de helft):
4 preien (totaal circa 700 gr), schoongemaakt en in dunne repen van circa 10 cm lengte gesneden

4 zalmfilets a circa 175 gr per stuk (ik gebruikte 1 grote filet)
4 eetlepels vers limoen- of citroensap
4 eetlepels olijfolie
1 eetlepel + 1 theelepel honing
1 eetlepel fijngehakte verse gember
zeezout en versgemalen zwarte peper
2 eetlepels fijngehakte bieslook (heb ik niet gebruikt)
4 parten limoen (heb ik niet gebruikt)

Blancheer de julienne gesneden prei circa 2 minuten in gezouten water. Giet het water af en laat de prei goed uitlekken.

Maak een marinade van 2 eetlepels limoen- of citroensap, 1 eetlepel olijfolie, de honing, de gember en zout en peper. Meng dit goed door elkaar. Leg de zalmfilets in een schaal en giet de marinade er overheen. Dek de schaal af en zet hem maximaal 30 minuten in de koelkast. Draai de zalmfilets na 15 minuten om. Attentie: laat de zalm niet langer dan 30 minuten in de marinade staan! De zuren in de marinade zorgen er namelijk voor dat de vis al "gekookt" wordt (net als in een ceviche) en een langere marinadetijd heeft dan tot gevolg dat de vis uit elkaar valt.
Leg de prei op de bodem van een ovenschaal. Schep de resterende 2 eetlepels limoen- of citroensap, maximaal 3 eetlepels olijfolie, zout en peper er doorheen. Leg de zalmfilets er bovenop en zet de schaal circa 15 minuten in de oven (voorverwarmd op 230 graden Celcius). Garneer de zalm met de bieslook en de partjes limoen en serveer direct.

Karbonade in citroen-rozemarijn marinade

Er zijn echt wel eens dagen dat ik niet bijster veel zin heb om te koken. Op die dagen vallen er dan ook zeker geen experimenten te bespeuren, maar komt er gewoon recht-toe-recht-aan eten op tafel. Vorige week had ik zo'n dag. Het plan zag er als volgt uit: karbonade, doperwtjes (uit een pot) en rösti (uit de diepvries). Bepaald geen culinair hoogstandje, maar ik kon het niet laten om de karbonade een beetje meer speciaal te maken door 'm eerst lekker te marineren. Het recept hiervoor haalde ik uit "River Café cookbook two" (Engelstalige versie, in de winkel verkrijgbaar) van Rose Gray en Ruth Rogers.

Ik maakte maar één exemplaar klaar, maar hier onder volgt het recept voor 6 karbonades:

6 karbonades
4 teentjes knoflook, grof gehakt
2 eetlepels zeezout
2 eetlepels zwarte peperkorrels
6 takjes rozemarijn, grof gehakt

sap van 3 citroenen

6 eetlepels olijfolie
eventueel 6 partjes citroen

Gebruik een vijzel om eerst het zout en de peperkorrels te pletten en daarna de knoflook en rozemarijn toe te voegen en flink van katoen te geven. Doe de olijfolie en het citroensap erbij en roer goed door.
Bedek de karbonades met de marinade en zet ze afgedekt in de koelkast, minimaal 1 uur.
Verwarm de grilpan tot hij heel heet is en gril de karbonades circa 5 minuten aan elke kant. Serveer en garneer met een partje citroen.

Mandarijnencake

Een tijdje geleden zag ik een oeroude Nigella-aflevering op TV en sindsdien liet het me niet meer los. Dat moest ik ook maken: een clementine cake! Doodsimpel, maar fascinerend en op de één of andere manier erg Brits. Enig speurwerk leverde al snel op dat dit een recept uit "Hoe te eten" betrof.

Afgelopen weekend ging ik aan de slag: de mandarijnen werden gekookt, de amandelen fijngemalen en de cake werd prima (nou ja, een beetje donker - maar donkerbruin is niet zwart!). Toch kon het mij allemaal niet zo bekoren, maar dat schrijf ik volledig toe aan mijn amandel-fobie. De testproevers (die geen last hebben van deze afwijking) verzekerden mij allemaal dat-ie erg lekker was. Mooi. Toch ga ik deze cake nog een keertje maken met zelfrijzend bakmeel, dan ben ik ook weer blij.

In de tussentijd volgt hier het originele recept:

4 tot 5 mandarijnen (totaalgewicht 375 gr)
6 eieren
225 gr suiker
250 gr gemalen amandelen
1 opgehoopte theelepel bakpoeder

Doe de mandarijnen in een pan met koud water. Breng het water aan de kook en laat de mandarijnen zo'n 2 uur zachtjes koken. Haal ze daarna uit het water, laat ze afkoelen en doe ze dan in de keukenmachine. Maal ze fijn (hoe fijn exact, dat mag je zelf beslissen - en ja, de mandarijn gaat er met huid, haar en schil in). Voeg dan de eieren, de suiker, de amandelen en het bakpoeder toe (eveneens in de keukenmachine) en meng door elkaar.

Giet het beslag (het is vloeibaar) in een beklede cakevorm of een springvorm met een doorsnede van 21 cm en zet de cake in de voorverwarmde oven (190 graden Celcius). Dek na circa 35 minuten baktijd de cake af met bakpapier of aluminiumfolie (anders wordt-ie echt donkerzwart) en zet hem dan nog zo'n 25 minuten terug in de oven. Na de totale baktijd van 1 uur is de cake in principe gaar, maar controleer dit door voor de zekerheid even een satéprikker in cake te prikken. Komt de prikker er droog uit, dan is de cake gaar. Laat de cake afkoelen en haal hem pas uit de vorm als hij volledig koud is.

Simpele pastasalade met feta, chorizo en pestodressing

De beste dingen zijn vaak simpel. Dat bleek maar weer toen ik onlangs zat te piekeren over de koopavondsalade. In de zomer zijn salades prima, maar als het buiten koud en guur is spreken ze me niet zo aan. Er staan natuurlijk voldoende boeken in de kasten in de winkel, maar op de één of andere manier wilde er maar geen inspiratie komen.
Uiteindelijk maakte ik een supersimpele maaltijdsalade - en ik heb er van gesmuld! Je hoeft dus niet altijd iets spannends of nieuws te verzinnen.... Je hoeft bovendien ook niet altijd roomser dan de paus te zijn: in deze salade gebruikte ik pesto-uit-een-bakje (van AH, met een merkwaardig grijs-groenige kleur), feta-uit-een-plastic-verpakking en huismerk-chorizo. De culi-politie kon even het dak op!

Voor 1 persoon:
65 gr mini-penne
½ rode paprika
75 gr chorizo
1 eetlepel pesto
75 gr feta

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat afkoelen.
Doe de pasta in een schaal. Snijd de paprika en chorizo in kleine blokjes en doe deze bij de pasta. Verkruimel de feta en voeg deze eveneens toe. Voeg de pesto toe en meng voorzichtig door elkaar.

Note: Ik vond de pesto dermate zout (dat heb ik nogal vaak met niet-huisgemaakte producten), dat ik geen extra zout (en ook geen peper) heb toegevoegd. Als je de pesto te dik vindt, kun je het verdunnen door een klein beetje olijfolie en eventueel een beetje citroensap eraan toe te voegen.

De zuurkoolschotel van mijn maman

Ik had er voor gewaarschuwd en het begint meteen: mijn tijd in de keuken in november en december is (zeer) beperkt. Als er dan iemand zo vriendelijk is om een schaaltje met het één of ander klaar te zetten - dat alleen maar opgewarmd hoeft te worden - zeg ik geen nee! Gelukkig staat mijn lieve maman altijd paraat om me met Hollandse klassiekers bij te voeden (al was dat niet echt nodig) en onlangs mocht ik een schaaltje van haar lekkere zuurkoolschotel meenemen. Ik heb dit dus niet zelf gemaakt (wel helemaal zelfstandig in de oven opgewarmd...), maar maman was zo vriendelijk om het recept aan mij (en jullie) ter beschikking te stellen. Ze heeft geen idee hoe ze eraan is gekomen!

500 gr zuurkool (even goed uitknijpen, niet afspoelen!)

3 uien, fijngesnipperd
50 gr roomboter
400 gr rundergehakt
2 eetlepels kerriepoeder
1 klein blikje ananasstukjes, uitgelekt
ca. 100 gr ontbijtspek (plakjes)
ca. 100 ml runderbouillon
zeezout en versgemalen zwarte peper
aardappelpuree

Even voor de duidelijkheid: mijn maman trekt de bouillon zelf en maakt ook zelf de aardappelpuree! Niks pakjes en zakjes!

Haal de zuurkool uit elkaar en snijd de kool fijn. Verhit de boter in een grote koekenpan en fruit hierin de uien tot ze glazig zijn. Voeg het gehakt toe en bak dit rul. Voeg kerriepoeder, zout en peper toe.
Bekleed een ovenschaal met de plakjes ontbijtspek en schep het gehakt erin. Leg hier de zuurkool bovenop en leg de ananasstukjes weer bovenop de zuurkool. Schenk de bouillon er overheen en dek het geheel af met een laag versgemaakte aardappelpuree. Zet de schaal ongeveer 30 minuten in een voorverwarmde oven van 175 graden Celcius.

Pittige paprikaschotel

Zolang het nog kan, duik ik graag op zondag de keuken in voor gerechten die een tikje meer tijd vragen. Het kan namelijk niet zo lang meer, want vanaf eind november geldt: Cook & Book is non-stop geopend; een lange rij van koopzondagen en koopavonden. Superleuk, maar het koken schiet er dan wel bij in. Ik vraag dus nu al vast om jullie begrip als er tot het einde van het jaar wat minder regelmatig een berichtje op deze pagina verschijnt!

Dit recept is trouwens niet zo bijzonder bewerkelijk en er is geen enkele reden om je te laten afschrikken door de lange lijst van ingredienten. Volgens het boekje "500 stoof- en ovenschotels" van Rebecca Baugniet (verkrijgbaar in de winkel), waar dit recept uit komt, is het een vegetarische schotel. Maar ja, de diepvries moest een beetje leger gemaakt worden en dus voegde ik wat rundergehakt toe. De tomaatjes zijn ook een eigen verzinsel - ze verdwijnen geheel in het eindproduct, maar geven wel hun smaak af!

Voor 2/3 personen:
15 gr roomboter
1 eetlepel olijfolie
200 gr ui, in dunne ringen gesneden

1 teentje knoflook, fijngehakt
½ theelepel zout
½ theelepel korianderpoeder (ketoembar)
½ theelepel komijnpoeder (djinten)
¼ theelepel mosterdpoeder (of gekneusde mosterdzaadjes)
¼ theelepel chilivlokken (of 1 verkruimeld gedroogd Lombok pepertje)
200 gr rundergehakt
5 roma-kerstomaatjes, in 4 stukken gesneden
1 groene paprika, in dunne repen
1 gele paprika, in dunne repen
1 rode paprika, in dunne repen (maar ik had nog maar een halve...)
1 eetlepel bloem
80 gr geraspte oude kaas (bv. Old Amsterdam)
3 eieren
225 ml yoghurt
snufje scherp paprikapoeder

Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius.
Verwarm de boter en de olie in een grote (braad)pan en voeg daaraan toe: uien, knoflook, zout, korianderpoeder, komijnpoeder, mosterdpoeder, chilivlokken, rundergehakt en tomaten. Bak dit zo'n 10 minuten en voeg dan de paprika's toe. Bak dit opnieuw 10 minuten, voeg dan de bloem toe en blijf roeren tot dit volledig is opgenomen (bak het zeker zo'n 2 minuten mee).

Vet een grote ovenschaal licht in. Verdeel de helft van het paprikamengsel over de bodem, strooi daar de helft van de kaas overheen, schep vervolgens de rest van het paprikamengsel in de schaal en bestrooi met de resterende kaas.
Klop de eieren los met de yoghurt en giet dit over de paprika's. Stuif een beetje paprikapoeder erover en zet de schaal (afgedekt met aluminiumfolie) zo'n 45 minuten in de oven. Verwijder dan het folie en zet de schaal nog 15 minuten terug in de oven. Klaar!

Tagliatelle met rivierkreeftjes, chilipeper en tomaat

Het onderstaande recept is gebaseerd op een gerecht uit het boek "Puur Italiaans" van Tobie Puttock. Hij maakt er een mooi, een beetje "cheffy" gerecht van - compleet met langoustines, die maar een minuutje in de pan mogen en dan au-bain marie op temperatuur moeten worden gehouden. Jullie snappen het vast al: dat heb ik dus mooi niet gedaan. Daag, het was woensdagavond.
De langoustines zijn dus vervangen door rivierkreeftjes en ook verder is het gerecht een beetje simpeler aangepakt. In het originele recept wordt een grote gedroogde chili peper gebruikt, maar ik heb alleen gedroogde Lombok pepertjes in huis. Dat zijn hele kleine, maar gemeen vurige dingetjes en dus heb ik er maar ééntje van gebruikt. Tenslotte raadt Tobie aan om verse pasta te gebruiken - maar sorry, daar vind ik het leven te kort voor (echt, als ik nog eens tijd en zin heb, ga ik echt proberen zelf pasta te maken - maar he, het was woensdagavond).
Tobie's versie is dus ongetwijfeld bewerkelijker en misschien wel smakelijker - maar eigenlijk betwijfel ik dat sterk...

200 gr rivierkreeftjes

1 sjalot, fijngehakt
1 teentje knoflook, fijngehakt
1 gedroogd Lombok pepertje, verkruimeld
15 gr bladpeterselie, inclusief steeltjes
2 eetlepels olijfolie
scheutje Chardonnay
6 romatomaatjes, in vieren gesneden en zaadjes verwijderd
150 gr tagliatelle
zeezout en versgemalen zwarte peper

Doe de olijfolie in een grote koekenpan en fruit hierin zachtjes de sjalot, de knoflook en het pepertje - zo'n 5 minuten, tot de sjalot glazig is.Voeg dan de rivierkreeftjes en de fijngesneden steeltjes van de bladpeterselie toe en laat dit zo'n 2 minuten meedoen. Draai dan het vuur hoog, voeg de tomaten, de grofgesneden resterende peterselie en de wijn toe en laat het 1 minuut even flink doorkoken. Breng op smaak met zout en peper.
Bereid in de tussentijd de pasta (verse of gedroogde, mag je helemaal zelf weten) volgens de aanwijzingen op de verpakking. Drapeer de tagliatelle op een bord en schep de rivierkreeftjes er overheen.

Aardappel-bietensalade uit "Jamie in 30 minuten"

Een week geleden liep ik nog te klagen dat het soms zo moeilijk is om een goede koopavondsalade te verzinnen, maar deze week schudde ik dit zo maar uit m'n mouw! Nou ja, uit de mouw van Jamie Oliver om exact te zijn, wat dit komt uit zijn nieuwe boek "Jamie in 30 minuten". Het zijn oorspronkelijk 2 aparte gerechten (een simpele aardappelsalade en een groentegerecht van bietjes met hüttenkäse), maar ik heb er één maaltijdsalade van gemaakt. Zonder vlees of vis deze keer, maar je zou er natuurlijk best iets aan toe kunnen voegen. Nu ik er over nadenk: haring-aardappel-bietensalade klinkt ook lekker! Volgende keer...

325 gr aardappelen, in schil
400 gr geraspte en gekookte bietjes
aceto balsamico
olijfolie
10 takjes verse tijm
200 gr hüttenkäse
1 citroen
zeezout en versgemalen zwarte peper

Kook de aardappelen in circa 15 minuten gaar in gezouten water en snijd ze in grove stukken.

Neem een grote schaal en doe de bietjes hierin. Voeg hieraan 3 scheuten aceto balsamico en 1 flinke scheut olijfolie toe en breng op smaak met zout en peper. Pluk de blaadjes van 5 tijmtakjes en voeg dit toe, samen met de aardappels en het sap van de citroen. Schep voorzichtig door elkaar.
Doe de hüttenkäse in een klein schaaltje en voeg hieraan de rasp van ½ citroen toe, samen met de resterende tijmblaadjes en wat peper en zout.
Schep de hüttenkäse bovenop de aardappel-bietensalade en serveer.

Kookboeken7daagse: de culinaire hapjes van EdsKitchen

Afgelopen zaterdag was Edwin Hofs van EdsKitchen in de winkel aanwezig, om ter plaatse lekkere hapjes te maken. Veel klanten vroegen naar de aanleiding van deze culinaire happening. Nou, omdat het zaterdag was en regende? De echte aanleiding lag in het feit dat van 2 tot 9 november de Kookboeken7daagse plaatsvond en kookboeken gedurende die periode extra in het zonnetje werden gezet (al is het bij Cook & Book natuurlijk altijd Kookboeken365daagse...).

De bezoekers werden getrakteerd op de volgende hapjes:

*  Gekarameliseerde kerstomaat met zeezout en tijm. Verbijsterend hoe zo'n klein hapje zo veel verschillende smaken kan bevatten!

*  Paté van kalf met ham en vetspek - met als mystery ingredient: Westmalle Tripel. De paté werd geserveerd met een chutney van rode kool. Een perfect hapje op deze druilerige dag!

*  Roggebrood met roomkaas, fijngehakte bieslook en paling. Biecht: daar heb ik er heel erg veel zelf van opgegeten. Ik ben gek op paling!

*  Ravioli met een vulling van gerookte eendenborst, paddenstoelen en walnoot. Het warme hapje van de dag, met een beetje Parmezaanse kaas er overheen.

Lucky me: ik nam de restjes mee naar huis. Daardoor kon ik de volgende dag opnieuw genieten van de kalfspaté met de chutney van rode kool. De overgebleven ravioli-vulling kreeg ook een goede bestemming: in een plakje bladerdeeg, bestreken met een beetje eigeel en dan zo'n 20 minuten in de oven afgebakken (200 graden Celcius). Heel fijn. Bedankt, Ed!

Nigella's Coq au Riesling

Mijn hoog geachte bovenbuurmannen O. en R. hebben een grote liefde voor Nigella Lawson. Haar recepten worden fanatiek gebruikt en vooral toetjes en taarten (quadruple chocolate cake, anyone?) zijn favoriet. Ik heb daar geen problemen mee. Als hoog geachte onderbuurvrouw krijg ik nog wel eens een stukje taart toegeschoven...
Naast de toeten en taarten van Nigella is er ook een hoofdgerecht dat O. en R. graag maken als er bezoek komt: Coq au Riesling, afkomstig uit "Nigella Express". Afgelopen week vond ik het hoog tijd dit superrecept zelf eens te gaan testen.

Een paar opmerkingen vooraf: volgens Nigella moet je gebruik maken van ontbeende kippenbouten. Dat is een mooie gedachte, maar die kon ik niet krijgen. Vanwege een kluif-fobie gebruiken de bovenbuurmannen (naar volle tevredenheid) gewoon kipfilet, maar ik nam normale kippenbouten waar ik na een half uur kooktijd met 2 vorken het vlees vanaf peuterde. Beetje bewerkelijk, maar wel smakelijk. Bovendien moet je eraan denken om het vel van het kippenvlees te verwijderen. De kip wordt namelijk niet aangebakken, alleen gekookt. Ok, dan nu het recept:

Voor 3 personen:

125 gr mager spek, in reepjes of blokjes
1 kleine prei, in dunne plakjes
2 grote kippenbouten
2 laurierblaadjes
150 gr oesterzwammen, in reepjes
375 ml Riesling (= halve fles)
100 ml slagroom (indien gewenst)
zeezout en versgemalen zwarte peper

Neem een grote, droge stoofpan en bak de spekjes tot ze krokant zijn. Doe de prei erbij en laat die 1 minuut meebakken. Voeg dan de kippenbouten, de laurierblaadjes, de oesterzwammen, peper en zout en de wijn toe. Breng het geheel aan de kook, leg het deksel op de pan en laat dit zo'n 30 minuten - zachtjes - koken. Neem de kippenbouten uit de pan en gebruik 2 vorken om het vlees van de botten te scheiden. Doe het vlees terug in de pan en laat alles nog 10 minuten zachtjes koken. Voeg 2 minuten voor het einde van de kooktijd eventueel de slagroom toe.
Serveer dit gerecht met tagliatelle, waar alleen een beetje boter en wat Parmezaanse kaas aan toegevoegd is.

Lasagne met prei en champignons

Stel je voor: het is een regenachtige herfstzondag. Het is druilerig en koud en je bent 's ochtends al ongenadig natgeregend tijdens de wandeling met de hond. Je weet dat je er 's middags nog een keer uit moet met het beestje... Dan is het best een fijn plan om thuis te komen bij een lekker glas rode wijn en een lasagneschotel die je zo de oven in kunt schuiven.
En zo geschiedde: een half uurtje voordat de tweede plensbui van de dag op m'n hoofd ging vallen trof ik alle voorbereidingen voor dit ovengerecht. De schaal ging kant en klaar de koelkast in en Djeco en ik trotseerden het herfstweer. Bij thuiskomst wachtte inderdaad het glas wijn en hoefde de schaal slechts een paar meter te verhuizen (van de koelkast naar de oven). Inderdaad een heel fijn plan...!

Dit recept komt uit "Foodies" (november 2010).

2 preien, in dunne (halve) ringen
400 gr champignons, in grove stukken

125 gr gerookt spek (blokjes of reepjes)
5 eieren
350 ml halfvolle melk
150 ml slagroom
1 eetlepel maizena
75 gr Parmezaanse kaas (geraspt)
75 gr Old Amsterdam (geraspt)
1 theelepel gedroogde tijm
10-12 lasagnavellen
zeezout en versgemalen zwarte peper
boter om in te vetten

Neem een grote (droge) koekenpan en bak hierin de spekblokjes uit. Voeg de champignons toe en bak ze circa 5 minuten mee. Voeg dan de prei toe en bak nogmaals 2-3 minuten. Breng eventueel op smaak met zout en peper (ik voegde geen extra zout toe, omdat ik de spekblokjes al voldoende zout vond).

Meng de eieren, melk, slagroom, tijm en de maizena. Voeg hieraan de geraspte kaas toe (houd circa 2 eetlepels achter) en zout en peper.
Verwarm de oven voor op 150 graden Celcius en vet een grote ovenschaal in met boter. Doe een laagje van het eimengsel op de bodem en bedek dit met lasagnavellen. Doe hier een deel van het preimengsel bovenop en maak afwisselend laagjes van de lasagnavellen, het eimengsel en de groenten. Eindig met een laag van het eimengsel en strooi hier de achtergehouden geraspte kaas overheen.
Zet de ovenschaal zo'n 45 minuten in de oven. Heerlijk!

Salade van zilvervliesrijst, tonijn en geroosterde groenten

Ok, ik geef het eerlijk toe: ik heb de laatste weken op koopavond een beetje gesmokkeld. Geen briljante koopavondsalades, maar een snelle wrap of (quel horreur!) instant noedels. Ja, nou, sorry hoor. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat het niet meevalt om iedere week een spannende en vernieuwende salade te verzinnen. Er zijn ongetwijfeld mensen die daar de hand niet voor omdraaien, maar ik vind het moeilijk (stoofschotels daarentegen, daar kan ik eindeloos mee varieren...).
Toch lukte het deze keer om weer wat leuks te vinden en dat wil ik graag met jullie delen. Het recept komt uit het boekje "Saladegerechten" van Veltman Uitgevers (verkrijgbaar in de winkel).

1 (kleine) rode peper, vrij grof gehakt
1 courgette, in dunne plakken

1 kleine ui, in partjes
2 eetlepels olijfolie
zeezout en versgemalen peper
125 gr zilvervliesrijst
1 blikje tonijn van 185 gr, uitgelekt
geraspte schil van 1 sinaasappel
2 eetlepels sinaasappelsap
2 eetlepels olijfolie
3 eetlepels in stukjes gescheurde basilicumblaadjes

[Note: mijn ploeterende basilicumplantje leverde onvoldoende blaadjes op voor 3 eetlepels. Ik heb dan ook zo'n 2 eetlepels verse basilicum gebruikt, aangevuld met 1 theelepel gedroogde basilicum]

Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius.

Neem een ruime ovenschaal en doe de rode peper, courgetteplakjes en ui erin. Breng op smaak met zout en peper en voeg 2 eetlepels olijfolie toe. Vermeng dit goed en zet de schaal zo'n 25 minuten in de oven. Schep de groenten regelmatig even om.
Kook in de tussentijd de zilvervliesrijst volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat daarna de rijst afkoelen.
Klop of schud een dressing van de sinaasappelrasp, het sinaasappelsap, de olijfolie en de basilicumblaadjes. Breng eventueel extra op smaak met zout en peper.
Vermeng in een grote schaal de geroosterde groenten, de zilvervliesrijst en de tonijn en schep de dressing er voorzichtig door heen. Klaar!