donderdag 28 april 2011

Asperge-pestotaart met ham en kaas

Ik ben een groot liefhebbers van (vooral witte) asperges. Nu ik dit schrijf, besef ik me dat ik wel met grote regelmaat meld dat ik ergens groot liefhebber van ben. Klopt ook, ik eet nu eenmaal graag en met smaak. Wat asperges zo bijzonder maakt, is natuurlijk dat ze er maar relatief kort zijn. Het witte asperge-seizoen loopt van de tweede donderdag in april tot 24 juni, dus we kunnen er nog even van genieten. Ik ga ze zeker ook nog op de klassieke wijze bereiden, maar ik startte het seizoen met een hartige taart. Het bleek een openbaring, want ik wist niet dat asperges en basilicum-pesto zo'n fijne combinatie vormen!
Mijn pesto was homemade, maar gebruik gewoon lekker een potje als je dat beter uitkomt - hoofdzaak is dat je er lekker van smult (en ik zal het niet tegen de culi-politie zeggen)!

Dit recept komt uit "Asperges" van Francis van Arkel (Veltman Uitgevers) - verkrijgbaar in de winkel.

Voor 3 a 4 personen:
750 gr witte asperges
5 plakjes bladerdeeg, ontdooid
3 eetlepels basilicum-pesto
150 gr beenham, in blokjes of reepjes
3 eieren
125 ml slagroom
1 eetlepel fijngehakte bieslook
1 eetlepel fijngehakte peterselie
50 gr geraspte kaas
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Schil de asperges zorgvuldig en kook ze gedurende 2 minuten in gezouten water. Haal dan de pan van het vuur en laat de asperges nog 10 minuten staan, met het deksel op de pan. Giet het water af en snijd de asperges in stukken van circa 5 cm.
Verwarm de oven voor op 225 graden Celcius. Neem een lage ovenschaal en vet deze goed in. Bekleed de schaal met het bladerdeeg en druk de naden goed op elkaar. Prik de bodem op diverse plekken in met een vork. Zet de schaal (zonder vulling) ongeveer 10 minuten in de oven.
Besmeer de bladerdeegbodem met de pesto. Schep de aspergestukken en de helft van de ham door elkaar en verdeel deze over de bodem.
Klop de eieren los met de slagroom, de bieslook en de peterselie. Breng op smaak met (zee)zout en peper, roer de helft van de kaas erdoor en giet dit over de asperges.
Verdeel de rest van de ham en de kaas over de taart en bak deze in ongeveer 25 minuten goudbruin.

dinsdag 26 april 2011

Scones met rabarbercompote

Pasen is voorbij, dus een recept voor scones lijkt nu een beetje als mosterd na de maaltijd te komen. Nou, toch niet. Scones zijn namelijk niet alleen lekker bij een Paasbrunch, maar vormen ook een onmisbaar onderdeel van een High Tea. Aangezien dat een bezigheid is die het hele jaar door prettig is, volgt hier toch het scones-recept. Omdat het zo gemakkelijk en zo lekker is. Bij de scones hoort natuurlijk clotted cream - maar excuseert u mij dat ik dat achterwege liet. Soms moet er namelijk toch een beetje aan het dieet gedacht worden. Ter compensatie at ik de zoete broodjes met een flinke klodder rabarbercompote. Ik zal jullie niet vervelen met het recept voor deze compote, dat is namelijk HIER te vinden. Is het te veel moeite om zelf compote te maken? Geen punt, gebruik gewoon een lekkere jam en geniet van de scones!

Ik gebruikte het recept van ZTRDG - de (gratis) kaarten zijn verkrijgbaar in de winkel van Cook & Book.

Voor 8 á 10 stuks:
300 gr zelfrijzend bakmeel
2½ theelepel bakpoeder
½ theelepel zout
60 gr zachte roomboter
1 zakje vanillesuiker
3 eetlepels kristalsuiker
75 ml melk
1 ei

Verwarm de oven voor op 225 graden Celcius. Zeef en vermeng het bakmeel, het bakpoeder en het zout. Voeg de vanillesuiker en de kristalsuiker toe en roer alles door elkaar. Voeg vlokje-voor-vlokje de boter toe en gebruik je vingers om dit door het meel te werken. Roer de melk los met het ei en voeg dit toe aan het meel. Kneed dit kort tot een samenhangend deeg en druk het op een met bloem bestoven werkvlak uit tot een lap van ongeveer 2 cm dikte (het is echt niet nodig om hiervoor de deegroller te gebruiken). Gebruik een glas met een diameter van ongeveer 5 cm om rondjes uit te steken. Rol het overtollige deeg weer uit tot een nieuwe lap en blijf scones uitsteken tot het deeg helemaal op is.
Bekleed een ovenplaat met bakpapier en leg de scones hierop. Bak ze in ongeveer 10 minuten gaar en lichtbruin. Scones zijn zowel warm als koud lekker, maar smaken het beste op de dag dat ze gebakken zijn. Wil je ze toch bewaren, doe dit dan in een goed afgesloten trommel.
Serveer de scones met clotted cream en een jam of compote naar keuze!

zaterdag 23 april 2011

Pastasalade met appel, radijs en gerookte kip

Ik had eigenlijk geen hoge verwachtingen van deze salade. Gewoon een snelle en gemakkelijke koopavondsalade, waarschijnlijk geen gerecht dat ooit op dit blog zou mogen schitteren. Dat had ik verkeerd gezien. Toen ik 's ochtends thuis alles door elkaar gehusseld had en een hapje proefde, werd ik op slag wakker. Dit was lekker! De combinatie van de peperige radijsjes met de zoete appel, de rooksmaak van de kip en de zurige dressing... Het was gewoon jammer om tot de avond te moeten wachten, maar ik heb me weten te beheersen. En het was de moeite waard.... Topsalade, een aanrader!

Uit: "Supersalades" (Uitgeverij Terra)

Voor 2 lunchporties:
100 gr spiraalpasta (bv. bucatini, maar ik gebruikte casarecci)
250 gr gerookte kipfilet
1 kleine fuji-appel (of een andere zoete, stevige appel)
4 kleine radijsjes
2 lente-uitjes
50 gr rucola
½ eetlepel balsamico-azijn
3½ eetlepel olijfolie
½ eetlepel citroensap
1½ eetlepel grove mosterd

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat afkoelen. Snijd de kipfilet, appel, radijsjes en lente-uitjes in dunne stukje/plakjes. Doe alles in een grote schaal, voeg de rucola toe (die had ik, eh, vergeten) en vermeng goed.
Schud of klop een dressing van de azijn, olijfolie, mosterd en het citroensap en schep dit door de andere ingredienten. Klaar!

donderdag 21 april 2011

Mini brioches

Voor iedereen die nog op zoek is naar een leuk receptje voor de paasbrunch: hier is-ie. Lekkere éénpersoons-brioches (één brioche, twee brioches?), eenvoudig te maken, slechts een tikje zoetig en daardoor een heerlijke ondergrond voor bv. een rabarber-sinaasappeljam. Ze worden gebakken en geserveerd in papieren cupcakevormpjes.
Het recept plukte ik uit Donna Hay's "Modern Classics Book 2", dat de laatste weken al vaker genoemd werd (ik zal nu even mee stoppen, in elk geval tot de herdruk verschenen is...)

Voor 6 stuks:
1½ theelepel droge gist
1 theelepel suiker
60 ml lauwe melk
200 gr bloem
1 eetlepel suiker (extra)
1 ei
90 gr zachte boter

Neem een kommetje en meng hierin de gist, de suiker en de melk en zet het zo'n 5 minuten weg. Het mengsel zal gaan schuimen - het teken dat de gist geactiveerd is.
Doe het gistmengsel, de gezeefde bloem, de extra suiker en het ei in de kom van een keukenmachine (gebruik de deeghaken) en laat de motor draaien tot alle ingredienten goed vermengd zijn. Laat de motor draaien en voeg, beetje bij beetje, de zachte boter toe. Er ontstaat een zacht en plakkerig deeg. Doe het deeg over in een ingevette schaal, dek het af met plastic folie en laat het op een warme plaats 30 minuten rijzen (tot het ongeveer in grootte verdubbeld is).
Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius. Gebruik 6 papieren cupcake vormpjes en verdeel het deeg hierover. Zet de vormpjes in een muffinvorm, dek losjes af met plastic folie en laat het deeg opnieuw rijzen, zo'n 20 minuten. Bak de brioches dan 15 minuten in de oven en serveer ze warm of koud.

dinsdag 19 april 2011

Bruschetta met tomaten

Vorige week volgde ik een workshop "Antipasti" bij Ozana en Miriam van Urban Chef. Het was een perfecte avond: goed gezelschap, goede uitleg, goede ingredienten, lekkere wijn en olijfolie en heerlijke hapjes. Geinspireerd door deze avond en het stralende zonnetje buiten, besloot ik afgelopen weekend om ook thuis lekker bruschetta te gaan maken.
Kinderlijk eenvoudig, maar bedenk: de smaak valt of staat met de kwaliteit van de producten. Waterige tomaten en slechte olijfolie zullen nooit een lekkere bruschetta opleveren. Investeer dus in topkwaliteit!

De trouwe lezers van dit blog weten inmiddels dat ik nogal liefhebber ben van de "originale" uitvoering van klassiekers. Allerlei hippe varianten zijn prima, maar ik geniet meestal toch gewoon het meest van de simpele, recht-toe-recht-aan versie. Onderstaand de snelle klassieke versie van Ozana, maar het recept is terug te vinden in vele Italiaanse kookboeken, zoals bijvoorbeeld "Kookschool / De Italiaanse keuken" van Laura Zavan (Uitgeverij Inmerc).

Voor 4 personen:
1 afbakstokbrood (bij voorkeur wit, maar ik had alleen donker in huis), niet afgebakken!
olijfolie
2 teentjes knoflook, fijngehakt
4 sappige tomaten
een paar takjes verse peterselie
een paar takjes verse basilicum
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Verwarm de oven voor op 225 graden Celcius.
Snijd het onafgebakken brood in dunne sneetjes (iets dunner dan 1 cm). Neem een ovenschaal en giet hierin een laagje olijfolie en strooi er wat zeezout in. Wentel de sneetjes brood om-en-om in de olijfolie, zet de schaal in de oven en bak de crostini ongeveer 12-15 minuten (dit is afhankelijk van je oven en van het brood dat je gebruikt, dus houd het gewoon even goed in de gaten). Het brood is klaar als er een lekker krokant korstje is gevormd.
Snijd intussen de tomaten in vrij kleine blokjes (met vel en zaadjes er gewoon bij) en hak de knoflook fijn. Snijd de peterselie en basilicum eveneens fijn en vermeng alle ingredienten. Breng op smaak met zout en peper en eventueel nog een scheutje olijfolie.
Schep het tomatenmengsel op de crostini, trek een flesje open en geniet van het zonnetje!

zaterdag 16 april 2011

Jamie's gebraden kip met citroen en rozemarijnaardappelen

Zal ik het maar gewoon even toegeven? Ik ben fan van Jamie. Zo, dat is eruit. Het lijkt soms niet zo hip en culi-fähig om te zeggen dat je vreselijk graag kookt uit de boeken van meneer Oliver, maar het is gewoon zo. Jamie doet niet zo moeilijk (belangrijke eigenschap, iets dat me ook altijd aantrekt in de recepten van Nigella Lawson) en het is altijd smakelijk.
Het onderstaande recept van een hele kip uit de oven maak ik al vele jaren. Het is een perfect gerecht om te maken als er gasten komen. Je kunt vrijwel alles voorbereiden en als je bezoek er is, schuif je het hele boeltje in de oven en plopt een fles wijn open. Naar die kip heb je vervolgens nauwelijks omkijken en het maakt ook niet uit als het allemaal wat langer duurt - de kip droogt niet uit onder het laagje rookspek. Briljant!


Voor 4 personen:
1 (biologische) scharrelkip van 1½-2 kg
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
1½-2 kg aardappelen, ietsje kruimig, geschild
1 grote citroen
1 hele bol knoflook, de tenen losgemaakt, in de schil
olijfolie
handvol verse tijm
handvol verse takjes rozemarijn, alleen de naaldjes
1 of 2 rode paprika's, in repen
8 plakken mager rookspek

Wrijf de kip royaal in met zout en peper, dek hem haar goed af en zet het kippetje zo lang het kan (het liefst zo'n 12 uur) in de koelkast.
Breng een grote pan met gezouten water aan de kook. Snijd de aardappels in stukken ter grootte van een golfbal en doe ze samen met de citroen en de knoflooktenen in het water. Kook de aardappelen circa 12 minuten. Giet dan het water af en laat ze nog ongeveer 2 minuten uitdampen. Haal de citroen en de knoflook uit de pan en hussel de aardappelen goed door elkaar. Hierdoor wordt de buitenkant van de aardappelen goed rul en zullen ze straks krokanter worden tijdens het bakken.
Verwarm de oven voor op 190 graden Celcius. Haal de kip uit de koelkast en dep haar goed af met keukenpapier. Wrijf de kip helemaal in met olijfolie. Neem een mes en prik hiermee zo'n 10 keer in de citroen. Prop de citroen, de knoflooktenen en de tijm in de buikholte van de kip. Leg de kip in een braadslede en bak 45 minuten in de oven.
Haal de braadslede dan uit de oven en leg de kip op een bord. Doe de aardappelen, de rozemarijn en de stukken paprika in de braadslede en hussel weer even goed door elkaar. Maak een holte in het midden en leg hierin de kip weer terug. Bedek de kip met plakjes spek en zet het geheel nogmaals 45 minuten in de oven.
Verkruimel het spek over de aardappelen en knijp de citroen uit over de kip. De liefhebbers kunnen de knoflooktenen uitknijpen en fijnprakken en de knoflookpasta over de kip smeren (is erg lekker, maar ik wil m'n klanten niet wegjagen). Toprecept!

donderdag 14 april 2011

Little cranberry tea cakes

Vorige week besloot ik in een opwelling om 's avonds te gaan bakken. Niet zo moeilijk, boeken genoeg (ja, ook thuis...) om iets leuks in te vinden (om natuurlijk uiteindelijk weer te belanden bij het favoriete trio Lawson / Oliver / Hay), maar er was wel een randvoorwaarde: het baksel moest te maken zijn met de spullen die op dat moment in huis waren.
In "Modern classics, Book 2", het bakboek van Donna Hay waar ik altijd helemaal blij van word, vond ik een leuk en simpel recept voor "little apricot tea cakes". Helaas, verse abrikozen waren er niet (en gedroogde trouwens ook niet), maar ik besloot deze tea cakes te gaan maken met gedroogde cranberry's (waarom niet?). Het eindresultaat stemde me meer dan tevreden. Dit recept gaat binnenkort met vers fruit in de herhaling!

Uit: "Modern classics, Book 2" van D. Hay (Fourth Estate). Momenteel in herdruk, maar binnenkort weer verkrijgbaar (alleen Engelse uitvoering).

Voor 12 cakejes:
125 gr zachte roomboter
200 gr fijne tafelsuiker
1 theelepel vanille extract of (veel lekkerder!) vanille pasta
2 eieren
200 gr bloem
1½ theelepel bakpoeder
100 gr gedroogde cranberry's
2 theelepels poedersuiker

Verwarm de oven voor op 160 graden Celcius. Doe de boter, suiker en vanille in de kom van een keukenmachine en vermeng deze ingredienten tot het geheel licht en romig is. Voeg de eieren één voor één toe en vermeng goed. Zeef de bloem en het bakpoeder boven de kom en schep het er goed door heen.
Schep het beslag in 12 muffin vormen, waar je een papieren cupcakevormpje in gezet hebt. Strooi de cranberry's over de cakejes-in-wording en bestrooi ze licht met poedersuiker. Bak de cakejes 25 minuten in de oven en test dan of ze gaar zijn door er een satéprikker in te steken (deze moet er droog en schoon uit komen). Laat ze afkoelen en serveer de cakejes in hun papieren vormpjes.

Note: mijn roomboter was iets té vloeibaar. Typisch gevalletje van 10 seconden te lang in de magnetron. Zoals gebruikelijk geldt: do as I say, don't do as I do.

dinsdag 12 april 2011

Nigella's Thaise noedelsoep met kip

Oeps. Net nu ik wil beginnen om dit stukje te schrijven, bedenk ik me dat ik al eens geblogd heb over Thaise kippensoep. Echt waar, hier is het. Heel even dacht ik dat het dan geen zin zou hebben om in herhaling te vallen, maar ik doe het toch. Het is namelijk geen herhaling. Deze variant is minstens net zo smakelijk, maar - vanwege de overvloedig aanwezige groenten - veel gezonder.
Het is bovendien een gerecht van Nigella Lawson en die zijn altijd de moeite waard. In alle eerlijkheid moet ik wel vermelden dat de gezonde groente-noedelverhouding uit mijn eigen koker komt en dat Nigella veel meer noedels en veel minder groenten gebruikt.

Uit: "Keuken" - N. Lawson (Uitgeverij Contact)

Voor 2-3 personen (als hoofdgerecht):
1 liter kippenbouillon
75 gr dunne rijstnoedels of eiernoedels
2 dl kokosmelk
1 stuk verse gemberwortel van 3-4 cm, geschild en geraspt
2 eetlepels vissaus
1 grote rode peper, zaadjes verwijderd, fijngehakt
1 theelepel kurkuma
1 theelepel tamarindepasta
1 theelepel bruine basterdsuiker
2 eetlepels limoensap
ongeveer 150 gr gaar kippenvlees, in stukjes getrokken (ik gebruikte vleeswaren-kipfilet)
400 gr Thaise roerbakgroenten
2-3 eetlepels verse gehakte koriander (eventueel)

Doe de noedels in een kom, giet er kokend water over en laat ze 4 minuten staan (of: kook ze conform de aanwijzingen op de verpakking). Giet de noedels af en houd ze warm tot gebruik.
Verhit de kippenbouillon in een grote pan.Voeg alle ingredienten, behalve de roerbakgroenten en de noedels, toe en breng de soep aan de kook. Voeg de groenten toe aan de kokende soep, laat deze een paar minuten meekoken en doe dan de noedels erbij. Serveer de soep in mooie kommen of diepe soepborden en strooi er (eventueel) de verse koriander over.

Voor wie zich afvraagt wat die oranje stukjes in de soep zijn (zie foto): ik deed de kipfilet en de kurkuma tegelijk in de pan - hierdoor kleurde de kip ogenblikkelijk oranje-geel. Er zit dus geen wortel in deze soep (hoewel je dat prima in de groentenmix zou kunnen opnemen).

zaterdag 9 april 2011

Tonijn-reuzenbonen-salade

Dit "recept" is wel erg eenvoudig. Je neemt een aantal ingredienten, een paar daarvan regelrecht uit blik, husselt de boel door elkaar en klaar is de salade! Zo simpel dat ik er over getwijfeld heb of ik het hier überhaupt wel zou moeten opnemen. Maar: het is een hele lekkere salade en dit doorslaggevende argument zorgde ervoor dat de tonijn-reuzenbonen-salade toch op deze plaats schittert.
Ik at dit op een koopavond in de winkel, maar ik kan me zo voorstellen dat deze salade een prima bijgerecht bij een zomerse barbecue is!

Uit: "Het caravan kookboek" van Monica Rivron (Karakter Uitgevers).

Bijgerecht voor 4 personen:
1 blikje (= 130 gr) tonijn op water
1 blik (=400 gr) witte reuzenbonen, goed afgespoeld
3 eetlepels (yoghurt)-mayonaise
3 lente-uitjes, fijngehakt
½ rode paprika, in blokjes
50 gr feta, in blokjes of verkruimeld
1 eetlepel fijngehakte platte peterselie
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Doe alle ingredienten in een kom en schep alles door elkaar tot het goed vermengd is. Da's alles!

donderdag 7 april 2011

Rund- en paprikastoof met Ingelmunster Kasteel donker

Ondanks het bij vlagen mooie lenteweer, zit er echt nog wel eens een frisser dagje tussen. Aan de ene kant is dat jammer (ik zit graag met m'n hoofd in de zon), maar ach... zo'n verraderlijk koel dagje is het perfecte excuus om nog eens een suddergerecht te maken. Wellicht de laatste van deze winterperiode en zeker een perfecte aanleiding om de runderlappen uit de vriezer op te maken.
Het recept komt uit "Eenpansgerechten / 101 gouden recepten" (Uitgeverij Terra, verkrijgbaar in de winkel), maar er is het nodige aan gesleuteld. Naast de bijna-vergeten runderlappen had ik ook nog een flesje donker bier staan dat schreeuwde om gebruikt te worden. De runderbouillon uit het originele recept is dus vervangen door een flesje donker kasteelbier uit Ingelmunster. En al zeg ik het zelf... dat was geen foute aanpassing!

Voor 4 personen:
1½ eetlepel zonnebloemolie
750 gr runderlappen, in blokjes van 2 x 2 cm
1 grote ui, in ringen
1 teentje knoflook, geperst of geraspt
1 volle eetlepel paprikapoeder
1 klein blikje (= 70 gr) tomatenpuree
1 eetlepel wijnazijn (witte of rode)
1 theelepel gedroogde marjolein
1 laurierblaadje
¼ theelepel karweizaadjes (had ik niet in huis, dus weggelaten)
400 gr tomatenblokjes (uit blik)
1 flesje (= 330 ml) Ingelmunster Kasteelbier (donker)
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
1 grote rode paprika, zonder zaadlijsten, in ringen
65 ml zure room (had ik ook niet in huis...)

Verhit 1 eetlepel olie in een grote pan met een dikke bodem. Bak hierin het vlees in 2 porties snel rondom bruin. Neem het vlees met een schuimspaan uit de pan en houd warm.
Doe de rest van de olie in de pan, samen met de ui en de knoflook. Fruit dit 10 minuten op een laag vuur; tot de ui zacht is. Schep het vlees terug in de pan en giet ook de vrijgekomen vleessappen erbij. Voeg het paprikapoeder, de tomatenpuree, de azijn, de marjolein, het laurierblaadje en de karweizaadjes toe en roer even goed door.
Doe dan de tomaten en de inhoud van het flesje bier in de pan. Het vlees moet nu nét onder staan - voeg eventueel wat runderbouillon toe. Voeg zout en peper toe en breng het geheel aan de kook. Doe het deksel op de pan en draai het vuur laag. Het rundvlees moet nu 2½ uur stoven - roer halverwege de kooktijd de paprika erdoor. Serveer de stoofpot met een schepje zure room en basmatirijst.

dinsdag 5 april 2011

Quiche met kwark, feta, spinazie en pijnboompitten

Hoewel ik zweer bij hartige taarten met kwarkdeegbodem, deed ik afgelopen weekend toch maar weer eens een experiment met bladerdeeg. Gewoon, het kant-en-klare spul uit de diepvries - want het is mijn stellige overtuiging dat het leven te kort is om zelf bladerdeeg te maken.
In het verleden heb ik slechte ervaringen opgedaan met bladerdeeg, omdat het geregeld resulteerde in kleffe, ongare bodems. Daarom heb ik deze keer het bladerdeeg voorgebakken, hoewel dat volgens het recept niet hoefde. Trouwens, volgens het originele recept in "ELLE Eten / Taart, hartig en zoet" (Uitgeverij Terra - verkrijgbaar in de winkel), kunnen er wel 6 personen van deze quiche eten. Nou, in mijn wereld voedt deze taart maximaal 3 personen (of zelfs maar 2 - heel hongerige - mensen). Maakt niet uit, want de quiche is heerlijk!

Voor 3 personen:
75 gr ricotta
125 gr magere kwark
100 gr feta
5 plakjes bladerdeeg
4 eieren
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
4 eetlepels pijnboompitten
een handvol (= 50 gr) jonge spinazie
olijfolie

Laat de kwark en ricotta (je kunt trouwens ook alleen kwark (200 gr) gebruiken) in een zeef uitlekken.
Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius.
Leg de plakjes bladerdeeg op elkaar op een met bloem bestrooid werkvlak en gebruik de deegroller om er een ronde lap van te maken. Vet de taartvorm in met boter en leg het deeg erin. Prik met een vork gaatjes in de bodem en bak de lege quiche 8 minuten.
Klop de eieren samen met de uitgelekte kwark en ricotta. Verbrokkel de feta boven de kom, voeg een snufje zout en peper toe en roer het nog even goed door. Giet de vulling in de vorm.
Strooi de pijnboompitten erover en leg de spinazie erop (roer deze een beetje door het eimengsel) en sprenkel wat olijfolie erover. Bak de quiche 10 minuten op 200 graden Celcius in de oven. Verlaag dan de temperatuur tot 175 graden Celcius en bak de quiche nog 25 minuten.

zaterdag 2 april 2011

Snelle polenta met paddenstoelen en geitenkaas

In de nieuwste editie van delicous staat een portret van Donna Hay - één van mijn favoriete schrijfsters. Het is grappig om te lezen dat Donna - die toch altijd overkomt als het toppunt van schattig en zoetsappig - in het echte leven een regelrechte feeks blijkt te zijn. Het moet nú, het moet perféct en het moet op háár manier. Heerlijk, zouden we misschien stiekem familie zijn?
Helaas is het kooktalent dat toch voor het grootste gedeelte bij haar beland, maar dat geeft niks. Ik red me prima met haar mooie boeken en recepten. Dit polenta-recept (ter geruststelling: instant-polenta, niet het soort waarvoor je 3 kwartier moet staan te roeren) is weer een juweeltje. Het is eigenlijk een vegetarisch recept, maar omdat ik de laatste dagen al veel vegetarisch had gegeten, heb ik er wat serranoham aan toegevoegd. Ik vond het er perfect bij passen, maar schroom je niet om het gewoon weg te laten.
Het recept komt uit mijn geliefde "No time to cook" van Donna Hay (Uitgeverij Van Dishoeck).

Voor 2 personen:
750 ml kokend water
125 gr instant polenta
75 gr boter
25 gr geraspte Parmezaanse kaas
1 eetlepel gehakte salie
2 theelepels tijm
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
1 kleine prei, fijngesneden
150 gr champignons, in dikke plakken
60 ml balsamico-azijn
2 theelepels fijne tafelsuiker
100 gr zachte geitenkaas
80 gr serrano ham

Giet het kokende water in een grote hoge pan en doe de polenta erbij. Roer dit goed door, circa 2-3 minuten - tot de polenta mooi romig is. Roer er dan 30 gr van de boter, de Parmezaanse kaas, salie, tijm, zout en peper door en houd de polenta warm tot gebruik.
[Note: ik doe het wellicht helemaal fout, maar ik laat de polenta tijdens die 2-3 minuten niet op het vuur staan. De polenta gaat dan koken en vliegt bij mij de hele keuken door. Ik haalde de polenta dus van het vuur af en dat ging en smaakte prima!]
Neem een grote, droge koekenpan en leg hierin de plakken serrano ham. Laat een paar minuten bakken, tot de ham knapperig is. Haal de ham uit de pan en houd warm tot gebruik.
Gebruik dezelfde koekenpan voor de groenten. Doe de resterende boter in de pan en stoof de prei er zo'n 2 minuten in. Doe dan de paddenstoelen erbij en bak deze zo'n 5-7 mee. Roer de azijn en de suiker erdoor.

Schep wat polenta op de borden en verdeel het prei-champignonmengsel erover. Bestrooi met de verkruimelde geitenkaas en serveer de serranoham op de rand van het bord erbij.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...