Spaghetti met prosciutto en ei

Vandaag maar weer eens een gerechtje van Blije Bill. Dit is een soort variant op pasta carbonara en erg (nou: heel erg) lekker!
Voor diegenen die hiervan niet op de hoogte zijn: carbonarasaus maak je met eieren. Het ei hecht zich aan de warme pasta en dit zorgt voor een lekker romige saus. Helaas heb ik in het verleden menig carbonara verknald met een te hoge temperatuur (dan krijg je dus pasta met roerei...). Ook heb ik wel eens mijn toevlucht genomen tot het gebruik van room, maar da's dus niet zoals het hoort. Inmiddels ken ik het geheim: zet het vuur uit, laat de pan heel even afkoelen en voeg dan de eieren toe. Compleet idiootproof en superlekker!

Dit recept komt uit "Enjoy!" van Bill Granger (Uitgeverij Terra).

Voor 4 personen:

500 gr spaghetti
60 ml extra vergine olijfolie
2 tenen knoflook, fijngehakt
8 plakken prosciutto (rauwe ham, ik gebruikte serranoham), in reepjes
60 ml droge witte wijn
4 eieren
35 gr geraspte Parmezaanse kaas + extra om te bestrooien
4 lente-uitjes, in dunne ringetjes
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Kook de spaghetti in lichtgezouten water volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Neem een grote koekenpan en verhit hierin op matig-hoog vuur de olijfolie. Voeg de knoflook en wat zout toe en fruit dit kort. Voeg de rauwe ham toe en bak dit circa 2 minuten mee. Doe dan de witte wijn erbij en laat dit ongeveer een minuut pruttelen.
Doe de eieren, lente-uitjes en Parmezaanse kaas in een kom en roer alles met een vork door elkaar. Voeg zout en peper naar smaak toe (maar houd er rekening mee dat de ham ook al zout is!).
Neem de pan van het vuur. NEEM DE PAN VAN HET VUUR! (voor iedereen die het bovenstaande stukje niet gelezen heeft). Schep de spaghetti bij de ham, voeg het eiermengsel toe en roer het goed door elkaar.
Verdeel de spaghetti over 4 kommen en bestrooi met extra kaas. Enjoy!

Bizar (lekker): Bacon jam

Bizar. Dat is het woord dat door me heen schoot toen ik over bacon jam las op het foodblog "Dinner with Julie". Bizar. Echt maf. Canadezen (Julie komt uit Calgary) doen bijzondere dingen met ahornsiroop, maar de combinatie met bacon, suiker, mosterd, koffie en aceto balsamico leek echt idioot.
Hoe idioot ook, ik moest het natuurlijk wel proberen - uiteindelijk werd in alle commentaren op de post in jubelende termen beschreven hoe enorm lekker het was. Het was helemaal niet moeilijk of tijdrovend om te maken en het resultaat was... bizar lekker!

Echt, jullie geloven me vast niet, maar dit is een recept dat je echt eens moet maken! Ik stond versteld en datzelfde gold voor iedereen die ik het heb laten proeven - mijn 2 potjes waren in no time leeg!

Voor 2 jampotjes vol:

500 gr spekreepjes of blokjes
1 kleine ui
2 teentjes knoflook (maar 4 of 5 mag ook)
100 gr donkerbruine basterdsuiker
120 ml sterke koffie
60 ml ahornsiroop
1 eetlepel aceto balsamico
1 eetlepel grove mosterd

Begin met het heel fijn hakken van de ui en de knoflook - of maak het jezelf gemakkelijk en gebruik hiervoor de blender.

Neem een grote pan met een dikke bodem en bak hierin de spekreepjes even goed aan. Schep de reepjes uit de pan en giet eventueel overtollig vet af. Doe de ui en de knoflook in de pan en fruit dit in ongeveer 5 minuten goudgeel. Doe de spekreepjes weer terug in de pan en voeg de suiker, de koffie, de ahornsiroop, de aceto balsamico en de mosterd toe. Breng het geheel aan de kook en laat het op een matig vuur ongeveer 30 minuten pruttelen. De saus dikt snel in en is klaar als het de consistentie van dunne jam heeft (als het afgekoeld is, wordt het nog iets dikker). De jam kan zowel warm als koud gegeten worden.

Harissa-zalm met citroen-spinaziecouscous

Het nieuwe boek van Donna Hay is uit! Dat zal voor de meeste mensen geen interessante mededeling zijn, maar voor mij ligt dat anders. Ik kook namelijk enorm graag uit haar boeken en kijk reikhalzend uit naar iedere publicatie. De jongste spruit heet "Fast, fresh, simple" (Uitgeverij Van Dishoeck) en is - in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden - gewoon in het Nederlands vertaald.
Het is weer een heerlijk Donna Hay-boek geworden: vol met eenvoudige, frisse gerechten en mooie fotografie (het oog wil uiteindelijk ook wat). Het boek lag amper in de winkel, of ik kookte dit gerecht er al uit: zalmfilet met harissa en een couscous met citroen en wilde spinazie. Top!


Voor 2 personen:

2 zalmfilets van 175 gram per stuk
1 eetlepel harissa
1 eetlepel olijfolie
200 gr couscous
2 theelepels fijngeraspte citroenschil
2 eetlepels citroensap
375 ml kippenbouillon
225 gr wilde spinazie, steeltjes verwijderd, in dunne reepjes
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Neem een grote kom en doe hier de couscous in, samen met de citroenrasp, het citroensap en wat zout en peper. Giet de hete kippenbouillon erover en dek de kom af met plastic- of aluminiumfolie. Laat dit 5 minuten staan, tot de kippenbouillon vrijwel geheel is opgenomen door de couscous. Roer de spinaziereepjes erdoor, dek opnieuw af met het folie en laat het geheel nog 2 minuten staan.
Bestrijk de zalm met de harissa (op de huidloze kant). Verwarm de olie in een grote koekenpan en bak de zalmfilets op matig vuur - 5 minuten op de huidzijde en daarna nog 1 minuut op de harissazijde. Serveer de zalm met de couscous en garneer met partjes citroen.

Piri piri garnalen

Ondanks de slechte weersvoorspellingen, hadden wij, de dames van de #ADPTU, de hoop op goed BBQ-weer op de afgesproken datum niet laten zakken. En zie, ons optimisme werd beloond met wat voorzichtige zonnestraaltjes en een aangename (avond)temperatuur! Zoals gebruikelijk hebben we lekker zitten smullen en kletsen, maar er was nogal veel eten.... niet alles is opgegaan en we konden naar huis rollen!

Geen probleem in mijn geval, de overgebleven piri piri garnalen (mijn bijdrage aan de avond) werden de volgende dag gewoon verwerkt in een lekkere pasta. Van zo'n #ADPTU-etentje heb je heel lang plezier...

Laat je niet afschrikken door de "piri piri" benaming! Deze marinade / saus bleek (door de ruime aanwezigheid van geroosterde paprika) veel milder dan verwacht!
Het recept komt uit "BBQ / No-nonsense barbecueen" van Ross Dobson (Uitgeverij Van Dishoeck).


Voor eh.... genoeg saus:

2 rode paprika's
2 rode pepertjes, zaadjes en zaadlijsten verwijderd
2 teentjes knoflook
1 eetlepel witte wijnazijn
1 eetlepel olijfolie
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

500 gr tijgergarnalen (ev.diepvries)
150 gr spaghetti

Rooster de paprika's in de oven / onder de grill / boven een gasvlam. Ik legde de paprika's 20 minuten onder de grill (hoogste stand, halverwege keren) en liet ze toen ruim een half uur afkoelen in een afgesloten plastic zak. Daarna kun je zonder problemen het velletje en de zaadjes verwijderen. Snijd de paprika in grove stukken en doe ze samen met de pepertjes, de knoflook, het azijn en de olie in een blender. Hak alles fijn tot er een dikke saus ontstaat. Breng op smaak met wat zout en peper
Laat de garnalen eventueel ontdooien en marineer ze circa 2 uur in de piri piri saus. Daarna kunnen de garnalen aan saté-prikkers worden geregen en op de barbecue worden geroosterd.
Overgebleven garnalen en saus kunnen worden verwerkt in een pasta: kook hiervoor wat spaghetti of linguine al dente. Bak de garnalen even op hoog vuur in een koekenpan (olie is niet nodig, dat zit al in de saus) en verwarm de saus goed door. Vermeng de pasta met de garnalen en deze snelle spaghetti staat al op tafel!

Huevos rancheros

Vele jaren geleden keek ik trouw elke dag naar de soap "As the world turns". Inmiddels volg ik het al lang niet meer, maar het recept van vandaag heeft er wel direct mee te maken.
Als ik het me goed herinner (maar misschien kraam ik wel complete onzin uit en heb ik het allemaal zelf gefantaseerd) was het zo dat Lucinda (machtige zakenvrouw) een huishoudster/kokkin had, genaamd Rosa. Of Rosita. Deze Rosa maakte met enige regelmaat het favoriete ontbijt van Lucinda: Huevos rancheros.
Sinds die tijd wil ik al dit pittige eiergerecht eens maken. Er gingen een paar jaren over heen, maar nu heb ik dan eindelijk een goed recept kunnen vinden in "Mexicaans!" van Thomasina Miers (Kosmos Uitgevers) en kon ik aan de slag!

Voor de liefhebbers van pittig eten (moi!) is dit een perfect ontbijt / brunch / lunch-gerecht!

Voor 2 personen:

1 eetlepel olijfolie
2 lente-uitjes, in dunne ringetjes
50 gr chorizoworst, in kleine blokjes
1 klein rood chilipepertje, zonder zaad en fijngehakt
1 grote teen knoflook, fijngehakt
2 grote tomaten, in vrij grove stukken
4 eieren
scheutje (volle) melk
50 gr pecorino of Goudse kaas, geraspt
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
kleine handvol vers korianderblad, grof gehakt

Verhit de olijfolie in een grote koekenpan en bak hierin de chorizo en het chilipepertje. Voeg na 5 minuten de knoflook toe en bak dit nogmaals 5 minuten mee.
Doe de tomatenstukjes en de lente-ui in de pan en warm alles enkele minuten door. Klop de eieren los met de kaas en de melk. Voeg zout en peper toe en roer ook de helft van de koriander erdoor. Doe het eimengsel bij de chorizo en maak het roerei naar eigen wens (dus: vast of vloeibaar of er tussenin). Strooi de rest van de koriander erover en serveer met vers brood.

Rijstsalade met rivierkreeftjes en limoen-honingdressing

Eindelijk weer eens een koopavondsalade die het waard bleek om op deze plek te schitteren. Zolang ik braaf een recept uit een boek volg, gaat alles prima. Zodra ik echter zelf een salade "bedenk" (nou ja, het komt er meestal op neer dat de restanten uit de koelkast verwerkt worden), is het resultaat niet bepaald geweldig. Deze keer had ik er beter over nagedacht en dus kondig ik hier met trots deze lekkere salade aan - zelf bedacht!

Voor 2-3 personen:

150 gr basmatirijst
100 gr rivierkreeftjes
50 gr chorizo, in kleine blokjes
1 groene paprika, in kleine blokjes
3 lente-uitjes, in dunne ringetjes
¼ komkommer, zaadlijsten verwijderd, in kleine blokjes
rasp van 1 limoen
sap van 1½ - 2 limoenen
2 eetlepels honing
5 eetlepels plantaardige olie
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat afkoelen.
Doe de rijst in een grote kom en voeg de rivierkreeftjes, chorizo, paprika, lente-uitjes en komkommerblokjes eraan toe. Schep voorzichtig door elkaar.
Roer of schud (ik gebruik vaak een oud jampotje, of Jamie's flavour shaker) een dressing van de limoenrasp, het limoensap, de honing en de olie. Breng de dressing op smaak met zout en peper en giet over de rijst. Vermeng voorzichtig (anders vallen de rivierkreeftjes uit elkaar) en laat - indien mogelijk - de smaken even een uurtje intrekken.

Gnocchi al gorgonzola

Ik wil direct wijzen op de foto van dit gerecht. Nee, dit is niet een voorbeeld van mijn geklungel met lichtinstellingen - het ziet er echt zo uit. Dat zit zo: de blauwschimmelkaas die ik gebruikte was nogal heftig en erg, zeg maar, blauw. Als deze is opgelost in room, heeft de saus een ietwat merkwaardige blauw-grijze kleur.

Vergeet de vreemde kleur en ga lekker aan de slag met dit buitengewoon simpele en smakelijke gerechtje. Doe rustig aan met het toevoegen van extra zout en peper, want de kaas heeft vaak al smaak genoeg van zichzelf (even afhankelijk van welke kaas je gebruikt).
Het recept gaat uit van gorgonzola, maar ik gebruikte een (zeer uitgesproken) Danablu blauwschimmelkaas van het Deense eiland Bornholm. Ben je niet zo'n liefhebber van hele sterke smaken, kies dan voor een wat minder krachtige kaas - dan ziet je saus er waarschijnlijk ook wat minder smurferig uit!

Dit recept komt uit "Italiaans vegetarisch" van Loes Janssen-Miraglia (Karakter Uitgevers) .

Voor 2-3 personen:
150 gr gorgonzola of een andere blauwschimmelkaas
250 ml room (bv. kookroom light)
1 eetlepel geraspte Parmezaanse kaas
500 gr aardappelgnocchi
3 eetlepels bieslook, fijngehakt
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Kook de gnocchi volgens de aanwijzingen op de verpakking in lichtgezouten water gaar (vaak hebben ze maar 2 minuten nodig). Giet het water af en houd de gnocchi warm.
Doe de room in een klein pannetje en verwarm dit op een laag-matig vuurtje. Snijd de blauwe kaas in stukjes en doe die bij de room. Roer regelmatig door, zodat de kaas geheel oplost in de room. Voeg de Parmezaanse kaas, zout en peper toe en roer goed.
Doe dan de saus en de bieslook bij de gnocchi, zet het vuur even goed hoog en laat het heel even doorkoken. Serveer direct.

Zoetzuur varkensvlees en sperziebonen in wraps

In dit stukje komt dan eindelijk een goed bewaard geheim naar boven: ik ben een stiekeme fan van ketchup. Heel veel dingen smaken beter met ketchup, echt waar! Voor de vulling van deze wraps bestaat de "saus" uit een mix van ketchup, azijn en honing - heerlijk!
Je kunt natuurlijk zelf ketchup maken (en dat heb ik ook wel eens gedaan, maar dat was voordat ik dit blog had), maar er is helemaal niets mis met good old Heinz. Daar ben ik dan wel heel trouw in: ik koop alleen de enige echte, niks geen huismerk-varianten in dit geval.

Dit recept komt uit "Foodies" (augustus 2011).

Voor 2-3 personen:

300 gr sperziebonen
2 uien, in dunne halve ringen
4 varkensfiletlapjes, in kleine blokjes
4 tortillawraps
1 eetlepel plantaardige olie
1 eetlepel honing
2 eetlepels ketchup
1 eetlepel wittewijnazijn
1 theelepel paprikapoeder
(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf en de boontjes doormidden. Kook de bonen circa 6 minuten in licht gezouten water. Giet ze dan af en zet apart tot gebruik.

Verhit de olie in een pan of wok en bak de ui en het varkensvlees hierin op hoog vuur aan. Zorg dat eventueel vrijkomend vocht uit de filetlapjes weer verdampt is en voeg dan de honing, de ketchup, de azijn en het paprikapoeder toe. Roer goed en doe de sperziebonen erbij. Verwarm alles nog een paar minuten en breng op smaak met zout en peper.
Verwarm in de tussentijd de wraps een paar minuten in een voorverwarmde oven (175 graden Celcius) of, veel eenvoudiger, in de magnetron (30 seconden op vol vermogen). Vul de wraps met het varkensvlees-sperziebonen mengsel.

Patate arraganate

Onlangs had ik bezoek van Nederlands vriendinnetje C., woonachtig in Zwitserland en haar Amerikaanse vriendje S., wonende in Frankrijk. Zelf ben ik natuurlijk op en top Hollands, maar woonde in het verleden wel 5 jaar in Duitsland en Djeco (de hond) is een Jack Russell, dus die is strikt genomen Brits. Verder was het helemaal niet internationaal, behalve dan dat we een Italiaans gerecht aten.
Deze ovenschotel is prima voor te bereiden (en dus perfect als er bezoek komt) en bleek zeer smakelijk. We aten de aardappelen samen met gestoomde zalm (bestreken met Provencaalse pesto) en een wortelsalade. Top!

Dit recept komt uit "Twee gulzige Italianen" van Antonio Carluccio en Gennaro Contaldo (Fontaine Uitgevers).

Voor 4 personen:

7 eetlepels extra vergine olijfolie
500 gr aardappels, in heel dunne plakken (zie opmerking #1)
1 theelepel gedroogde oregano
(zee)zout en versgemalen zwarte peper
flinke handvol basilicum, grof gescheurd
300 gr rode uien, in dunne ringen
400 gr cherry tomaten, doormidden gesneden en zaadjes verwijderd (zie opmerking #2)
1 eetlepel witte wijn

Opmerking #1:
Zorg dat de aardappels inderdaad in héél dunne plakken gesneden zijn. Alleen dan is de oventijd voldoende om de aardappels volledig te garen. Snijd je de aardappels wat dikker, verleng dan de oventijd.
Opmerking #2:
Het staat je geheel vrij om de zaadjes uit de tomaten keurig met een mesje te verwijderen. Wat echter ook prima werkt (en veel sneller gaat): uitknijpen. Wel zorgen dat je jezelf niet besproeit!

Verhit de oven tot 180 graden Celcius.
Giet 3 eetlepels olie in een grote ovenschaal. Leg dakpansgewijs een laagje aardappels op de bodem, strooi er wat oregano over, kruid met zout en peper en stop hier en daar een basilicumblaadje (ik had zelf te weinig verse basilicum, dus ik heb ook een beetje gedroogde basilicum gestrooid). Leg er dan een laagje uien en laagje tomaten op en besprenkel met wat olijfolie. Herhaal deze volgorde tot alle spulletjes op zijn en besprenkel de ovenschotel dan met de resterende olijfolie en de witte wijn.
Dek de schaal af met aluminiumfolie en zet hem 45 minuten in de oven. Verwijder dan het folie en zet de schaal nog circa 20 minuten terug in de oven. Controleer of de aardappels gaar zijn en dien direct op.