Sodabrood met vijgen en basilicum

Ik ga weer eens door een sodabrood-fase. Hoewel ik best snap dat ik jullie niet met alle variaties kan lastig vallen, wil ik toch nog één keertje een receptje plaatsen. Mag het? Hierna houd ik weer (even) op.

Dit sodabrood maakte ik voor een avondje met mijn kookclub. Het thema was “Toetjes” en ik had weken zitten broeden op een creatie. Dit was mijn kans om ook eens met een zoet gerecht uit te pakken! En toch… langzaam bekroop me het gevoel dat 8 zoete toeten wel eens te veel van het goede kon zijn. Uiteindelijk besloot ik om wat kaasjes (een oude geit, een Spaans schaap, Britse stilton en simpele brie) mee te nemen en op het laatste moment een sodabrood te bakken. Met vijgen erin, want dat leek me wel toepasselijk. Ik bladerde nog even in “Smaakvrienden – Fruit” van Angélique Schmeinck (Karakter Uitgevers) en ontdekte dat vijg en basilicum goed samengaan. Mijn bijdrage aan de avond stond vast!

Voor 1 brood:

450 gr tarwebloem
1 afgestreken theelepel fijne kristalsuiker
1 afgestreken theelepel baksoda
1 theelepel fijn tafelzout
ca. 350 ml karnemelk
100 gr gedroogde vijgen, in plakjes
handvol verse basilicum, grof gehakt

Verwarm de oven voor op 225 graden Celsius.

Neem een grote kom en vermeng hierin het tarwebloem (gezeefd), de suiker, het baksoda (gezeefd) en het zout. Voeg de karnemelk toe en vermeng het met de droge ingrediënten – eerst met een houten lepel, daarna met je handen (op een met bloem bestoven werkvlak). Voeg vervolgens de vijgen en het basilicum toe. Kneed kort tot er een samenhangend deeg is ontstaan. Voeg eventueel een beetje extra karnemelk toe, tot je een soepel deeg hebt. Kneed vooral niet te lang – daar wordt het brood taai van.
Vorm een ronde schijf met een hoogte van 4-5 cm op een met bakpapier beklede bakplaat. Kerf met een scherp mes een kruis in het brood en bak het 15 minuten in de hete oven. Verlaag daarna de oventemperatuur tot 200 graden Celsius en bak het voor een verdere 30-35 minuten. Leg het brood de laatste 5 minuten op z’n kop op de bakplaat. Laat het sodabrood goed afkoelen op een rooster.

Linguine met garnalen, room en gedroogde tomaten

Soms zit het niet mee. Voorbeeld: sta je voor een eindeloze rij vrieskasten in een supermarkt – op zoek naar rauwe, maar gepelde reuze garnalen. Blijkt er van alles te vinden in die kasten (gekookte garnalen, rauwe garnalen met knoflook, cocktailgarnalen (?), wokgarnalen (?), calamares (nee, terug) en rauwe ongepelde garnalen – en nog een paar soorten). Maar géén rauwe, gepelde garnalen.
Nu ben ik nogal makkelijk uitgevallen, dus meestal zou ik gewoon de gekookte reuze garnalen hebben meegenomen. Maar deze keer besloot ik om eens “from scratch” te gaan koken.

Mooi plan, minder strakke uitvoering. Want: het pellen is een klusje van niks, maar het verwijderen van het darmkanaaltje duurde wat langer dan gepland (en het hielp niet dat ik probeerde m’n pols door te snijden met m’n scherpe mes – geen paniek, ik ben er nog). Uiteindelijk bleek al het geworstel de moeite méér dan waard, want deze pasta is – met afstand – het lekkerste dat er de laatste maanden uit mijn keuken is gekomen. Grote, wat zeg ik: GROTE aanrader!

Dit recept komt uit het briljante “Wat Katie eet” van Katie Quinn Davies (Karakter Uitgevers).

Voor 4 personen:

1 eetlepel olijfolie
1 teentje knoflook, fijngehakt
500 gr reuze garnalen, ontdooid, rauw, gepeld en darmkanaal verwijderd
3 lente-uien, in dunne ringetjes
2 eetlepels verse basilicum, in dunne reepjes
75 gr gedroogde tomaten, uitgelekt, in dunne reepjes
250 ml kippenbouillon
180 ml droge witte wijn
250 ml slagroom
40 gr Parmezaanse kaas, geraspt
320 gr linguine (of een andere sliertpasta)
versgemalen (zwarte) peper

Neem een grote koekenpan en verwarm hierin de olijfolie op zacht vuur. Fruit de knoflook in de olie, maar zorg dat het heel rustig gaat en de knoflook niet verkleurt. Voeg de garnalen toe en bak ze tot ze niet meer doorzichtig zijn, maar een mooi roze/oranje kleur hebben. Haal de garnalen uit de pan en houd ze onder aluminiumfolie warm.

Doe de lente-ui, het basilicum, de tomaat, de bouillon, de wijn en de slagroom in de pan (dezelfde pan die je voor de garnalen gebruikte). Zet het vuur op matig/hoog en laat het geheel aan de kook komen. Laat ongeveer 20 minuten zachtjes bubbelen, tot de vloeistoffen tot de helft gereduceerd zijn. Roer de Parmezaanse kaas door de saus en laat alles nog 2 minuten zachtjes koken. Doe de garnalen weer terug in de pan en verwarm ze goed.
Kook in de tussentijd de pasta in gezouten water tot deze al dente is (circa 10-12 minuten). Giet de linguine af en voeg toe aan de garnalensaus. Vermeng alles goed en breng op smaak met peper (ik vond het niet nodig om zout toe te voegen, maar controleer hier wel even op). Garneer met wat extra basilicum en Parmezaanse kaas.

Pasta met linzen en chorizo

Is het soep? Of is het een stoofpotje? Wat het ook is: het is wel een lelijk gerecht. Daar schijn ik patent op te hebben en het maakt m’n (toch al povere) fotografie… moeizaam…

Toch vraag ik jullie met klem om daar even doorheen te kijken. Dit gerecht verdient het namelijk wel om gemaakt te worden, want is het reuze simpel en echt heerlijk. Het oorspronkelijke gerecht bevat geen chorizo, maar dat idee heb ik gepikt uit een aflevering van “Everyday Gourmet with Justine Schofield”. Daar kwam namelijk onlangs een soortgelijk gerecht langs en daar werd wél chorizo toegevoegd – echt doen! Het maakt de boel lekker pittig en persoonlijk vind ik dat altijd heel fijn.

Het recept komt uit “Simply Italian” van de zusjes Chiappa (Van Dishoeck). De TV-serie schijnt binnenkort ook in Nederland te worden uitgezonden, maar wellicht hebben jullie deze Italiaanse dames uit Wales al eerder bewonderd op een Belgische zender. Daar heb ik ze namelijk al gezien – en ervan genoten! De zussen vinden eigenlijk dat je al je pasta vers moet maken, maar voor deze soep / stoofpot staan ze toe dat je gewoon een gedroogde variant gebruikt. Maar goed: dat had ik sowieso gedaan.

Voor 4 personen:

1 eetlepel olijfolie
1 grote ui, fijngehakt
150 gr chorizo, in dobbelsteentjes
200 gr gedroogde Du Puy- of zwarte Belugalinzen
1 teentje knoflook, fijngehakt
100 ml rode wijn
1 groentebouillonblokje (speciaal voor de culi-politie: biologisch)
1 groot blikje tomatenpuree (140 gr)
¼ theelepel chilipoeder (optioneel)
150 gr gedroogde pasta (bv. conchiglie)
versgeraspte Parmezaanse kaas
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Neem een grote stoofpan en verwarm hierin op matig vuur de olijfolie. Doe de ui en de chorizo in de pan en bak dit ongeveer 5 minuten. Voeg de linzen en de knoflook toe en schep deze goed door. Giet de wijn erbij, breng dit aan de kook en laat 2 minuten even rustig bubbelen.

Doe er dan 1½ liter koud water bij, samen met het bouillonblokje, de tomatenpuree en het chilipoeder. Breng op smaak met zout en peper, breng aan de kook en laat ongeveer 45 minuten zacht pruttelen tot de linzen gaar zijn. Voeg op dat moment de pasta toe en kook deze circa 8 minuten mee (afhankelijk van welke pastasoort je gebruikt, kijk even op de verpakking). Laat de soep / stoof even afkoelen voor je gaat serveren (het wordt dan iets dikker). Bestrooi rijkelijk met Parmezaanse kaas!

Sodabrood caprese

Trouwe lezers van dit blog weten dat ik graag sodabrood bak. Geen langdurig kneden, geen rijstijd en wel heerlijk knapperig brood! Er kleven echter ook wel een paar nadelen aan – zo is het brood vrij stevig (vind ik geen nadeel, maar niet iedereen is ervan gecharmeerd) en je kunt het slecht bewaren. Na een dag is het namelijk een droge homp. Daarvoor is er echter een hele simpele oplossing: verdeel het brood in dagporties en vries het in. Dan heb je altijd vers brood met een heerlijk krokante korst!

Dit recept is eigenlijk gewoon een normaal wit sodabrood, met toegevoegde gedroogde tomaten, verse basilicum en mozzarella. Om eventuele vragen te voorkomen: nee, je kunt de karnemelk níet vervangen door gewone melk. Het zuurtje in de karnemelk is namelijk nodig om het baksoda te activeren.

Voor 1 sodabrood:

450 gr tarwebloem
1 afgestreken theelepel fijne kristalsuiker
1 afgestreken theelepel baksoda (dubbelkoolzure soda / natriumbicarbonaat / zuiveringszout)
1 theelepel fijn tafelzout
350 ml karnemelk
5-6 gedroogde tomaten, in kleine stukjes
handvol verse basilicum, grof gehakt
1 bol mozzarella, in kleine stukjes
1 eetlepel gedroogde Italiaanse kruiden

Verwarm de oven voor op 225 graden Celsius.

 

Neem een grote kom en vermeng hierin het tarwebloem (gezeefd), de suiker, het baksoda (gezeefd) en het zout. Voeg de karnemelk toe en vermeng het met de droge ingrediënten – eerst met een houten lepel, daarna met je handen (op een met bloem bestoven werkvlak). Voeg vervolgens de tomaten, het basilicum, de mozzarella en de Italiaanse kruiden toe. Kneed kort tot er een samenhangend deeg is ontstaan. Voeg eventueel een beetje extra karnemelk toe, tot je een soepel deeg hebt. Zorg dat je niet te lang kneedt! (Tenzij je graag taai brood eet).

Vorm een ronde schijf met een hoogte van 4-5 cm op een met bakpapier beklede bakplaat. Kerf met een scherp mes een kruis in het brood en bak het 15 minuten in de hete oven. Verlaag daarna de oventemperatuur tot 200 graden Celsius en bak het voor een verdere 30-35 minuten. Leg het brood de laatste 5 minuten op z’n kop op de bakplaat. Laat het sodabrood goed afkoelen op een rooster.

Supersnelle paddenstoelenpasta

Deze snelle pasta kun je maken op een dag dat je écht geen verse spullen in huis hebt. Toegegeven: iets met verse groenten is een stuk gezonder, maar in een noodsituatie is dit je redding. Duik in je voorraadkast en snor dat voorraadje gedroogde paddenstoelen op – hier is je kans om ze te laten schitteren.

Dit recept komt uit “Fast, fresh, simple” van Donna Hay (Van Dishoeck).

Voor 2 personen:

20 gr gedroogde paddenstoelen (ik gebruikte porcini en hoorn des overvloeds)
200 gr spaghetti
1½ eetlepel olijfolie
2 teentjes knoflook, geperst of geraspt
1 eetlepel tijmblaadjes (als het kan vers!)
70 gr broodkruim
Parmezaanse kaas, geraspt
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Doe de gedroogde paddenstoelen in een kommetje, giet er kokend water op en laat ze een kwartiertje staan. Haal ze dan uit het vocht en snijd grof.
Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking, giet af en houd warm tot gebruik.
Neem een ruime koekenpan en verhit hierin de olie. Voeg de knoflook en de tijm toe en bak ongeveer 2 minuten (laat de knoflook niet te donker worden). Voeg de paddenstoelen en het broodkruim toe en bak zo’n 5 minuten – tot het broodkruim een mooi kleurtje gekregen heeft. Voeg zout en peper naar smaak toe en schep de spaghetti door het kruimmengsel. Verdeel over de borden, strooi er Parmezaanse kaas over en besprenkel met een beetje extra olijfolie.

Nigella's kip in zoet-zure saus

Hoewel ik “Keuken” (Uitgeverij Atlas Contact, verkrijgbaar in de winkel) niet het meest geslaagde boek van Nigella Lawson vind (dat zijn “Nigella express” en “Hoe te eten”) staan er wel een paar hele lekkere gerechten in. Deze zoet-zure kip is een winnaar: makkelijk, snel klaar en heerlijk!

Voor 4 personen:

2 eetlepels olijfolie
1 rode ui, fijngehakt
2 rode paprika’s, in vrij grove stukken
500 gr kipfilet, in vrij grove stukken
1 theelepel Chinees vijfkruidenpoeder
300 gr taugé
Saus:
2 eetlepels abrikozenjam
2 eetlepels sojasaus
250 ml ananassap
3 eetlepels tomatenketchup
2 theelepels rijstwijnazijn
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Verhit de olie in een grote koekenpan of wok waarvoor je ook een goed passend deksel hebt. Fruit de ui ongeveer 5 minuten aan en bak vervolgens de paprika ook 5 minuten mee. Voeg de stukken kip en het vijfkruidenpoeder toe en bak opnieuw 5 minuten.
Roer in een kom de ingrediënten (abrikozenjam, sojasaus, ananassap, ketchup en rijstwijnazijn) voor de saus door elkaar. Giet de saus bij de kip, breng het geheel aan de kook, draai het vuur laag en leg het deksel op de pan. Laat zo’n 15 minuten heel zachtjes koken. Verwijder dan het deksel, voeg de taugé toe en breng de saus opnieuw aan de kook. Serveer met rijst of noedels.