Garnalencurry met tamarinde en kokos

Ik heb het al vaker gezegd: ik kook graag met kruiden en specerijen en heb een voorraad potjes waar een gemiddelde toko jaloers op wordt. Daarnaast heb ik in de zomer altijd ruimschoots verse kruiden (in potten en in de grond) bij de hand, dus ik grijp eigenlijk nooit mis. Met de verse munt dreigt het overigens verkeerd te gaan, nu de buurman er iets té enthousiast een stuk af gestoken heeft – de resterende munt ziet er nogal triest uit. Het is allemaal met mijn permissie gebeurd, maar toch… mijn geplande mojito-experimenten moeten wellicht met gekochte verse munt gemaakt te worden….

Goed, terug naar de specerijen! Als rasechte liefhebber werd ik erg blij van “Het mighty spice express kookboek” van John Gregory-Smith (Veltman Uitgevers). Het staat vol met smakelijke, eenvoudige en snelle recepten waarin allerhande specerijen de hoofdrol spelen. In deze curry wordt dan ook driftig gestrooid met verschillende pepers en ook mijn geliefde tamarinde (pasta, in pot te koop bij de toko) kwam in actie!

Voor 4 personen:

2 eetlepels plantaardige olie
2 uien, in dunne (halve) ringen
3 gedroogde rode chilipepers
10 peperkorrels

1 theelepel paprikapoeder
½ theelepel kurkuma
4 dl kokosmelk
1½ eetlepel tamarindepasta
500 gr gekookte garnalen
handvol verse korianderblaadjes, grof gehakt
(zee)zout

Verwarm de olie in een grote wok op halfhoog vuur en bak de uien in ongeveer 5 minuten licht goudbruin. Maal de chilipepers en de peperkorrels fijn in een specerijenmolen (of: gebruik je vijzel en leef je uit!) en doe dit mengsel bij de uien. Voeg eveneens het paprikapoeder, de kurkuma en een flinke snuf zout toe.

Roer even goed door elkaar en doe dan de kokosmelk en de tamarinde erbij (als je van zuur houdt: doe gerust een beetje extra tamarinde in de pan) en vermeng goed. Breng de saus aan de kook en laat deze ongeveer 10 minuten inkoken. Voeg de garnalen toe en kook nog een minuutje door. Bestrooi de curry met de koriander en serveer met basmatirijst.

Je kunt de curry natuurlijk ook met rauwe garnalen maken. Zorg dan dat je ze 5-6 minuten kookt. Zodra ze mooi roze kleuren, zijn ze gaar.

Spinazie-mascarponetaart

Het hoeft niet altijd even precies. Het mag soms best een beetje relaxed. Het huis hoeft niet altijd perfect opgeruimd en de mand met strijkgoed staat er heus morgen ook nog wel. Yeah, right… zo werkt dat mij dus niet.
Maar: zet me in een keuken en m’n blik op het leven wordt een stuk losser. Ok, als je gaat bakken is het echt van belang om de hoeveelheden nauwkeurig te volgen. Maar ‘gewoon koken’ mag best een beetje uit de losse pols.

Dus: als Bill Granger in een recept voorschrijft dat je 8 of 9 plakjes bladerdeeg moet gebruiken, dan worden het er gewoon 10. Want hallo, er zitten er 10 in een pakje! En als Bill zegt dat er 400 gr verse spinazie nodig is, maar in mijn verpakking zit 500 gr – prima! Het maakte allemaal geen groot verschil, want deze taart is toch wel lekker (heel erg lekker zelfs!).

Wees niet te zuinig met de smaakmakers in deze hartige taart: ruim nootmuskaat, niet misselijk doen met de Parmezaanse kaas en (als je er van houdt) lekker kwistig strooien met de chilivlokken!

Het recept komt uit “Bill’s Italian basics” van Bill Granger (Fontaine Uitgevers).

Voor 4 personen:

10 blaadjes bladerdeeg (diepvries), ontdooid
1 eetlepel olijfolie
125 gr spekblokjes
500 gr verse spinazie
versgeraspte nootmuskaat
2 grote eieren, losgeklopt
250 gr mascarpone
100 gr Parmezaanse kaas, geraspt of in schilfers
gedroogde chilivlokken
Plus:
ondiep bakblik van 20 x 30 cm, of een rond bakblik met een doorsnede van 30 cm, bekleed met bakpapier

Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius.
Leg de velletjes bladerdeeg bovenop elkaar en rol ze uit tot een grote lap waarmee je je bakblik kunt bedekken (incl. iets opstaande rand). Leg een vel bakpapier op het deeg en doe er een goede steunvulling op (b.v. gedroogde bonen). Bak de bodem 15 minuten in de oven. Verwijder dan het bakpapier en de steunvulling en prik met een vork gaatjes in de bodem. Zet de bladerdeegbodem 10 minuten terug in de oven om een mooi kleurtje te krijgen.
Neem een grote wok of hapjespan en verwarm hierin de olijfolie. Doe de spekblokjes in de pan en bak ze een paar minuten op hoog vuur uit. Doe vervolgens (in etappes) de spinazie erbij en roerbak deze tot hij geslonken is. Breng de spinazie op smaak met lekker veel nootmuskaat. Schep de spinazie in een grote zeef en druk het vocht eruit.
Roer in een grote kom de eieren, de mascarpone en de helft van de Parmezaanse kaas goed door elkaar.
Schenk het eimengsel op de bladerdeegbodem en leg de spinazie er in plukken bovenop. Verdeel de resterende Parmezaanse kaas over de taart en bestrooi met de chilivlokken. Bak de taart 30 minuten in de oven – laat even afkoelen voor je hem aansnijdt.

Gegrilde aubergines met feta, munt en rode peper

Ik weet het: dit gerecht zie je elke zomer op allerlei social media talloze keren voorbij komen. Alleen al daarom (als iedereen loopt te toeteren hoe ge-wel-dig iets is, haak ik af) had ik het dus nog nooit gemaakt. Tikje eigenwijs, ik weet het.
Maar dan komt het moment dat je alle ingrediënten (min of meer per ongeluk) in huis hebt – en de zon schijnt. Da’s het moment waarop ik besloot om toch maar eens aubergines te gaan grillen (sowieso erg lekker) en royaal te gaan bestrooien met feta, munt en een Spaans pepertje. Dat was ook het moment waarop ik de conclusie trok dat eigenwijs niet altijd slim is. Want: ernstig lekker! Snel klaar, heerlijke smaken en maximaal zomergevoel!

Hoor mij nu, loop ik ook te toeteren…. Enfin, het recept komt uit “Voor altijd zomer” van Nigella Lawson (Uitgeverij AtlasContact).

Bijgerecht of voorgerecht voor 4 personen:

2 grote aubergines, in de lengte in dunne plakken gesneden
4 eetlepels olijfolie
250 gr feta, verkruimeld
1 rode peper, in dunne ringetjes gehakt (eventueel zaadjes en zaadlijsten verwijderen)
flinke handvol verse munt, grof gehakt
sap van 1 citroen
versgemalen zwarte peper

Verwarm een grillpan (of barbecue) tot gloeiend heet. Kwast de plakken aubergine in met de olijfolie en leg ze in de droge pan. Rooster de aubergine ongeveer 2 minuten aan beide kanten, tot de groente zacht is en een mooi kleurtje (met grill-motief!) heeft. Leg de plakken op een groot bord en laat iets afkoelen.
Vermeng in een kom de feta, het pepertje, de munt en het citroensap en maal er een flinke snuf peper door. Verdeel het fetamengsel over de aubergines. C’est tout!

Citroenkip

Op het moment ben ik – qua kookboeken - totaal verslingerd aan “Wat Katie eet” van Katie Quinn Davies (Karakter Uitgevers). Op dit blog maakte ik al melding van de fenomenale pasta met garnalen, room en gedroogde tomaten. Zó lekker!
Ook dit recept voor citroenkip is een winnaar. Je zult niet geloven hoe zacht en mals de kip in de oven blijft en hoe geweldig de saus is. Je moet wel van citroen houden, want de saus is nogal citroenig…. daarom heet het dan ook citroenkip.

À propos de saus: één van de ingrediënten hiervoor is kant-en-klare Italiaanse dressing. Dat klinkt heel eenvoudig, maar ik kon mooi geen Italiaanse dressing vinden. Uiteindelijk koos ik voor een dressing met oregano en olijfolie – dat klonk Italiaans genoeg!

Voor 3 personen:

80 ml sojasaus
180 ml citroensap (= sap van ongeveer 4 citroenen)
rasp van 1 citroen
125 ml Italiaanse sladressing (of: dressing met oregano en olijfolie)
75 gr tarwebloem, gezeefd
1 eetlepel pimenton (gerookt paprikapoeder)
400 gr kipfilet, in grove blokken
50 gr roomboter, gesmolten
1 eetlepel olijfolie
4 lente-uitjes, in dunne ringetjes
200 gr basmatirijst
handjevol bladpeterselie, grofgehakt
(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius.
Vermeng de sojasaus, het citroensap, de citroenrasp, de sladressing en wat zout en peper in een kom en zet de saus minimaal 30 minuten in de koelkast.
Neem een platte schaal en vermeng hierin het bloem, de pimenton en zout en peper. Wentel de stukjes kip door de gekruide bloem en leg ze in een ondiepe ovenschaal. Bestrijk de kip royaal met de gesmolten boter en bak ze 25 minuten in de oven. Draai dan de stukjes kip om en giet de saus erover. Zet de schaal voor nogmaals 25 minuten in de oven.
Maak in de tussentijd de rijst klaar: neem een middelgrote pan en verhit hierin de olijfolie. Fruit 2 lente-uitjes even aan in de olie en doe dan de basmatirijst erbij. Roer de rijst even goed om, zodat elk korreltje bedekt is met wat olie. Giet er kokend water bij en zorg dat de rijst ongeveer 2 cm onder water staat. Breng het geheel weer aan de kook, doe een deksel op de pan en zet het vuur heel laag. Laat de rijst zo’n 12 minuten zachtjes koken en bedwing je behoefte om het deksel te verwijderen en te gaan roeren… Na 12 minuten mag het vuur uit en laat je de rijst nog 10 minuten afgedekt staan. Schep er uiteindelijk de resterende lente-ui en de bladpeterselie doorheen en breng op smaak met zout en peper. Serveer de rijst met de kip en de saus.