Spiesjes met halloumi, aardappel en kerstomaatjes

Dit blog verscheen eerder op We Love Cooks, onder de titel “Foutje”.

Het is de bedoeling dat ik, als kookboekenverkoper, behoorlijk op de hoogte ben van alles wat er in kookboekenland gebeurt. Dat lukt heel aardig. Na bijna 7 jaar weet ik heus wel de weg, heb ik al vele trends zien komen en gaan (daag, cupcakes!) en weet ook vaak heel redelijk in te schatten hoe een nieuw boek het zal doen op de markt.

Desalniettemin zit ik er ook wel eens naast, hoor. Zo dacht ik dat het boek waar dit recept uit kwam een topper zou worden – en niets bleek minder waar (boehoe, onterecht!). Deze verkeerde inschatting staat echter in geen enkele verhouding met mijn grootste blunder – en hoewel het misschien verstandiger zou zijn hierover te zwijgen, ga ik vandaag toch het geheimpje verklappen. Omdat ik zelf (achteraf…) wel smakelijk kan lachen om mijn eigen stommiteit.

Ruim een jaar geleden werd door een uitgever melding gemaakt van een nieuw te verschijnen kookboek met “happy & healthy” recepten. De auteur bleek Rens Kroes – een naam die ik niet meteen kon plaatsen, maar die (inderdaad) het zusje bleek te zijn van de bloedmooie Doutzen. Ik had meteen m’n mening klaar: oh guttegut, zusje-van wil ook in de schijnwerpers, doet iets met gezonde voeding en lift lekker mee op de goede naam en de connecties van Doutzen.

Ik bestelde 0 (ja, nul) boeken van deze titel, want dit kon he-le-maal niks zijn.

Tja, de rest van het verhaal is bekend… Rens Kroes bleek toch echt ook op eigen kracht wel aardig wat in haar mars te hebben en haar boek “Powerfood” is al bijna een jaar lang het best verkochte kookboek in Nederland – week na week. Lekkere inschatting van mij…

Toen ik in de eerste week na verschijning irritant vaak “nee” had moeten verkopen, wist ik niet hoe snel ik het boek in huis moest halen.

Deze week is haar nieuwe boek “Powerfood – Van Friesland naar New York” verschenen. Ik heb groot ingekocht! Je moet wel leren van je missers…

Het kan ook anders. Sommige mensen hebben geen handige familieconnecties, verschijnen minder vaak in de Nederlandse media en presteren het tóch om succesvol te zijn. Gewoon omdat ze heel goede kookboeken maken. Eén van deze mensen is Hugh Fearnley-Whittingstall van River Cottage (vroeger op de BBC, tegenwoordig alleen op Channel 4 te zien). Dit recept komt uit “Veg!” en staat ook in het kleine zusje daarvan “Veggie!” (Becht) – toch weer een zusje-van connectie…

Voor 4 personen:

250 gr kleine vastkokende aardappels

1 pakje halloumi (circa 400 gr)

200 gr kerstomaatjes

verse laurierblaadjes

3 eetlepels olijfolie

3 grote takjes tijm, blaadjes afgerist

3 grote takjes munt, blaadjes fijngesneden

1 theelepel vloeibare, heldere honing

½ theelepel gedroogde chilivlokken

4 eetlepels volle yoghurt

2 grote takjes munt, blaadjes fijngesneden

(zee)zout en versgemalen zwarte peper

Leg houten satéprikkers ongeveer 30 minuten in water, zodat ze straks niet verbranden. Verhit de barbecue of een grillpan.

Schil de aardappels en kook ze ongeveer 10 minuten in gezouten water, tot ze bijna gaar zijn.

Roer een marinade van de olijfolie, tijm, munt, honing en chilivlokken. Snijd de aardappels en halloumi in grove stukken (blokjes van 2-3 cm) en schep deze, samen met de tomaten, door de marinade. Laat 10 minuten staan.

Rijg de aardappels, halloumiblokjes, tomaatjes en blaadjes laurier aan de satéprikkers. Leg de spiesjes op de barbecue of de grillplaat – ongeveer 10 minuten, maar zorg dat je ze regelmatig omdraait.

Maak in de tussentijd de verfrissende muntyoghurt: roer de fijngesneden munt en de yoghurt door elkaar en breng op smaak met zeezout en versgemalen peper.

Spaghetti met gedroogde tomaatjes en balsamico

Ik weet niet of ik het al eens eerder hier vermeld heb, maar als het tomaten gaat heb ik een rare afwijking: ik hou helemaal niet van rauwe tomaten, maar zodra ze een béétje bewerkt zijn, vind ik ze heerlijk! Zo heb ik trouwens wel meer rare afwijkingen (…), maar die bewaar ik voor een andere keer.

Waar het om gaat: ik heb hier een recept voor een heerlijke en heel eenvoudige pasta, gemaakt met gedroogde tomaten. Ik ben de allerlaatste persoon op deze planeet die je zal zeggen dat je daarvoor geen pot in de supermarkt mag kopen (vooral dóen, al is het maar om dwars te zijn), maar persoonlijk geef ik er de voorkeur aan om de tomaatjes zelf te roosteren. Het is een klusje van niks, want de oven doet al het werk – en ik vind ze veel lekkerder dat hun kant-en-klare zusjes in een pot. Maar nogmaals: dat mag je zelf uitzoeken. Voor wie wél zelf aan de slag wil: klik hier.

Het recept komt uit één van de eerste boeken van Jamie Oliver, “The Naked Chef is terug” (Kosmos Uitgevers).

Voor 4 personen:

400-500 gr spaghetti

2 eetlepels olijfolie

1 rode ui, in dunne halve manen

circa 300 gr gedroogde tomaten, grof gehakt

3 eetlepels aceto balsamico

2 handenvol verse basilicum, in kleinere stukjes gescheurd

1 handvol Parmezaanse kaas, geraspt

(zee)zout en versgemalen (zwarte) peper

Kook de spaghetti al dente, volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet af en zet apart tot gebruik.

Verhit de olie (gebruik hier bij voorkeur de olie waarin de gedroogde tomaten bewaard zijn – extra smaak!) in een grote koekenpan en fruit de ui ongeveer 5 minuten op een matig vuurtje. Als de ui zacht is, kunnen de gedroogde tomaten en de balsamico erbij. Roer even door en voeg dan de uitgelekte pasta toe. Breng op smaak met zout en peper, doe de gescheurde basilicum erbij en schep alles goed door elkaar. Serveer de pasta met de geraspte kaas. Eenvoudig, snel en erg lekker!

Tomatenrelish

Soms loop je tegen een recept aan waar je héél blij van wordt. Zo’n recept waarvan je direct weet dat je deze nog vaak, héél vaak zult maken. Zo’n recept waar je hele omgeving van mag meegenieten, omdat je de hele zomer potjes tomatenrelish gaat uitdelen. Zo’n recept.

Dit is dus zo’n recept.

Deze tomatenrelish is eenvoudig te maken en neemt even wat tijd in beslag – maar dan heb je ook echt wat. Een relish is ongeveer hetzelfde als chutney, maar in chutney zit altijd fruit en in relish niet. Bovendien heeft een relish ook vaak een wat zure, scherpe ondertoon. Het is verslavend lekker… probeer het!

Dit briljante recept komt uit “Food & fun” van Annabel Langbein (Van Dishoeck).

Ingrediënten (voor ongeveer 1,3 liter relish):

2 kg rijpe tomaten, in kleine stukjes

2 grote (rode) uien, in dunne halve manen

1 eetlepel fijn tafelzout

1 eetlepel curry madras (kerriepoeder)

1 eetlepel mosterdpoeder

1 theelepel chilivlokken

250 ml witte wijnazijn

150 gr kristalsuiker

1 eetlepel maïzena

1 eetlepel water

Begin op tijd met de voorbereidingen: doe de stukjes tomaat en ui, samen met het zout, in een grote kom en vermeng goed. Laat dit mengsel minimaal 4 uur en maximaal 12 uur staan en giet dan het vrijgekomen vocht af. Doe de tomaten en uien in een grote pan met dikke bodem en voeg het kerriepoeder, het mosterdpoeder, de chilivlokken en de azijn toe. Breng dit aan de kook en laat het 15 minuten rustig bubbelen. Doe dan de suiker erbij en roer even tot deze geheel opgelost is. Laat de relish vanaf dit moment nog 1 uur en 15 minuten zachtjes koken. Als de relish te droog dreigt te worden, kun je wat kokend water toevoegen.

Roer de maïzena en het water door elkaar en giet het bij de relish. Laat ongeveer 2 minuten meekoken, tot de relish is ingedikt.

Schenk de dikke saus in een gesteriliseerde fles of pot en sluit goed af. Je schijnt de relish op deze manier enkele maanden te kunnen bewaren, maar geloof me: zo ver komt het niet. 

Eén van de manieren waarop deze relish heel lekker is: maak een combinatie met bocconcini (mini-mozzarella), met een snufje zeezout en zwarte peper....